Ζέτα Oρφανού Books

Τα θαύματα γίνονται εκεί που δεν το περιμένεις ... " Ο ουρανός συννεφιασμένος για ακόμα μια φορά ...  κόσμος γύρω της φώναζε και κραυγάζε δυνατά ... "Είσαι καλά ??" Ακούει μια φωνή αλλά τα μάτια της είναι κλειστά ... το κεφάλι της πονάει τρομερά ... αδυνατεί να απαντήσει και απλά κουνάει το κεφάλι της ... "Θα σε γάμησω ρε μαλακά !!!" Ακούει ξανά την ίδια φωνή που για εκείνη είναι αρκετά οικεία ... Δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει όμως ... Ανοίγει τα μάτια της όταν αισθάνεται ενα χέρι να αγγίζει το δικό της ... "Είσαι καλά ?" Την ξαναρωταει ο άντρας μπροστά της ενώ εκείνη έχει ακόμα θολή όραση από την μπάλα που την χτύπησε στο κεφάλι ... Ο Ben θεώρησε αστείο το γεγονός πως ενώ εκείνη μαλώνει με την Gabi να την χτυπήσει στο κεφάλι ... Με τα μάτια της να ξεθολωνουν το θέαμα που υπάρχει μπροστά της τρομάζει κάθε κύτταρο του κορμιού της .... το να τον βλέπει ζωντανό μπροστά της με σάρκα και οστά ταράζει όλη της την ύπαρξη ... γυρίζει το κε

Πώς μου έναν λόγο να προσπαθώ ενώ όλα για όσα πάλεψα χάθηκαν έτσι ξαφνικά ..." Το κορμί της πονάει τρομερά ... βυθισμένη μια εβδομάδα τώρα στο κρεβάτι της αρνείται να δει και να μιλήσει στον οποίονδηποτε ... Δεν τρώει καθόλου ενώ ο καημένος ο Luke προσπαθεί κάθε μέρα με κάθε τρόπο να την πείσει να βάλει έστω και μια  μπουκιά μέσα της χωρίς επιτυχία ... Γι εκείνη δεν έχει νόημα να ζει ... είδε την αγάπη της ζωής της να θάβεται μέσα σε ένα κρύο χώμα ενώ πλέον το μοναδικό πράγμα που έχει επάνω της από εκείνον είναι η κρύα ταυτότητα ανάμεσα στα στήθη της ... τραβάει την μπλούζα ρου πιο κοντά στην μυτη της και ρουφάει όση μυρωδιά μπορεί ακόμα ... Τα μάτια της κατακόκκινα μέρες τώρα από το κλάμα και η ψυχή της άδεια ... κενή μέσα στο στήθος της ... Ένα στήθος που το μόνο που έχει είναι πλέον ένα τατουάζ με το όνομα του χαραγμένο πάνω της ...  "Μέρες δεν πήγα πουθενά,  γύρευα εδώ στα σκοτεινά τα μάτια σου Κι όπως δεν ξέσπαγε η βροχή,  άκουγα τα κομμάτ

" Πώς να μείνεις πίσω όταν όλα όσα αγαπάς έχουν φύγει μακριά ... καμία ελπίδα δεν μπορεί να δώσει ζωή στη ζωή σου ..."    Σειρήνες ακούγονται από παντού ενώ ο  πόνος στο κορμί της είναι τεράστιος ... "Ian !!!" Φώναζει δίχως καν να γυρίσει να δει ...  νιωθει πως ακουμπάει πάνω σε κάτι μαλακό ... Τα πόδια της μουδιασμένα  δεν τα αισθάνεται ... με όση δύναμη έχει πετάει το κράνος της από το κεφάλι καθώς καταλαβαίνει πως βρίσκεται ακριβώς από πάνω του με εκείνον να την κρατάει σφιχτά ... Πώς θα μπορούσε άλλωστε να μην το κάνει ... Και μόνο στην ιδέα εκείνη να πάθει έστω και την παραμικρή γρατζουνιά ήταν ήδη νεκρός μέσα του . Με την σφοδρή σύγκρουση το μόνο που έκανε ήταν απλά να την κλείσει στην αγκαλιά του καθώς εκτοξεύτηκαν και οι δυο ψηλά στον αέρα ... το αποτέλεσμα ήταν να καταφέρει να δώσει τη ζωή της ... "Μωρό μου ... IAN !!!"Λέει ενώ τον χτυπάει ελαφρά χωρίς να του βγάλει το κράνος αλλά εκείνος δεν αντιδράει ... Η καρδιά χτυ

Για τελευταία φορά άφησε με να νιώσω ελεύθερη ... Για τελευταία φορά ... Στο υπόσχομαι " Σηκώθηκε επάνω αναστεναζοντας καθώς τα μπουμπουνητα ακούγονταν απίστευτα δυνατά ... κοίτα με έξω από το παράθυρο για να δει μόνο και μόνο τα μαύρα σύννεφα να επισκιάζουν τον γαλάζιο ουρανό κανωντας την μέρα να μοιάζει με νύχτα ... Εκείνος τύλιξε τα χέρια του γύρω της,για τον Ian αυτός ο καιρός ήταν ιδανικός αλλά ήξερε πως εκείνη φοβόταν το σκοτάδι ... θυμάται πως του είχε πει ότι στο Λονδίνο έβρεχε συνέχεια προκαλώντας διακοπές ρεύματος και από μικρή της δημιούργησε φόβο ... πως είχε την ελπίδα όταν ήρθε εδώ να μην βρέχει τόσο πολύ αλλά πλέον και η Μασαχουσέτη κατέληξε να γίνει ένα μικρό Λονδίνο για εκείνη αφού τον τελευταίο καιρό ο καιρός ήταν πραγματικά απρόβλεπτος .. "Γιατί αναστενάζει το κοριτσάκι μου ?" Την ρώτησε ενώ ήξερε τον λόγο "Μαζι σου ξερεις καταφερα και ξεπερασα πολλα ... απλα η βροχη μου προκαλεί πλέον ένα περίεργο συναίσθημα ... Δεν ξέρω πως ν

" Παραδίδω σώμα και ψυχή σε σένα ... πρόσεχε τα ... σ'αγαπάω ..." Βγαίνω οι το δωμάτιο τέρμα χαρούμενη ... Πιο πολύ δεν πάει ειλικρινά !!!κοιτάζω άλλη μια φορά στον καθρέφτη το αριστούργημα που δημιούργησε επάνω μου και δεν έχω καμία αμφιβολία ... Πηγαίνω έξω για να τον δω να κάθεται Στην υποδοχή μόνος ... το πρόσωπο του παίρνει φωτιά όταν με βλέπει και έρχεται προς το μέρος μου γρήγορα ενώ με τα μάτια του με επεξεργάζεται προσπαθώντας να καταλαβει τι έκανα ... "Λοιπόν ?"Με ρωτάει γεμάτος περιέργεια ... "Εμ ... ακολούθησα τη συμβουλή σου .." του λέω και αρχίζει να με κάνει σβουρες για να δει .. "Που είναι ρε μικρό !!!!"λεει κι σηκώνω σιγάνα την μπλούζα μου προς τα πάνω ... "Έκανα δύο ..."λέω απαλά καθώς του δείχνω τα σχέδια επάνω στο κορμί μου ...   (Προσπάθησα για τις φωτο ..💜) σοκαρισμένος με κοίταει δίχως να βγάζει λέξη ... θα πλήρωνα όσο όσο να μάθω τι σκέφτεται ... "Αυτό ..."

Πόση τρέλα χωράει μέσα στο μυαλό δυο ερωτευμένων ? αρκετή για να μην την καταλάβει ποτέ κανείς ..." Αισθάνομαι το κορμί του κολλημένο πάνω στο δικό  μου και πλημμύριζω χαρά ... χθες κόντεψα να πεθάνω από το άγχος και σήμερα είναι εδώ ... με αγκαλιάζει και κοιμάται ... τα χερια του ζεστά τυλίγουν το κορμί μου ενώ τα δάχτυλα του καταλήγουν να αγγίζουν την κοιλιά μου ... Δεν χρειάζεται να γυρίσω ...Δεν χρειάζεται να κουνηθώ καν για να χαλάσω την μαγεία ... κάποτε μου είχε πει πως είναι η τελευταία φορά που με φιλάει ...Που με αγγίζει... Πόσες τελευταίες φορές αθετησαμε μεταξύ μας ... πόσα αισθήματα προσπαθήσαμε να κρύψουμε μέσα μας χωρίς να τα καταφέρουμε ... Αυτό που έχει σημασία είναι πως αυτή η στιγμή είναι δική μας ... Και κανένας δεν μπορεί να μας την πάρει ... Τον νιώθω να με σφίγγει και η ανάσα του χτυπάει τον λαιμό πιο γρήγορα ... Τρίβεται επάνω μου ενώ με τραβάει πιο κοντά του προκαλώντας μου άμεση αναστάτωση ... τα χέρια του ανεβαίνουν καταλήγοντας σ

Μην με αφήσεις ξανά ... μείνε δίπλα μου ... Γίνε η ζωή μου όλη και άσε με να χαθώ σε σένα ..." Σήκωσε το βλέμμα του με δυσκολία ψηλά ενώ με το ζόρι μπορούσε να ακούσει .... "Όχι τόσο εύκολα μικρέ ..." άκουσε την φωνή εκείνη που κοντά στον ένα χρόνο τώρα αναγνώριζε πλέον καλά ...Δεν ήξερε τον λόγο που κατάφερε και ήταν εδώ ο Paul αλλά αυτή τη στιγμή του χρωστούσε την ζωή του ...  Σκέφτηκε αμέσως εκείνη ... ουρλιάζοντας από τον πόνο άφησε τα δάκρυα του να πέσουν καυτά πάνω στα μάγουλα του χωρίς ντροπή ... Ένας άντρας δύο μέτρα να κλαίει σαν μωρο παιδι για μια αγάπη που νόμιζε πως έχασε ήταν ένα θέαμα που σίγουρα θα άγγιζε και τον πιο σκληρό ... "Έλα ... σήκω πάνω με ευχαριστείς αργότερα " είπε ο Paul αλλά ο Ian δεν κουνήθηκε ... με το κεφάλι του να αιμορραγεί και την καρδιά του κομμάτια ξάπλωσε στο υγρό χώμα αφήνοντας την βροχή να ξεπλύνει κάθε φόβο που ένιωσε λίγα λεπτά πριν ... Όλα έγιναν τόσο γρηγορα που αδυνατούσε να καταλάβει πως ήταν

Προσπαθείς να ξεγελασεις τον εαυτο σου γεμίζοντας τον με την ελπίδα ότι θα ζήσεις πολλά χρόνια ..  με την ελπίδα πως η ζωή σου θα είναι ονειρεμένη ... Εμείς κάνουμε σχέδια όμως   ο Θεός γελάει..." Αφήγηση σε τρίτο πρόσωπο Με την καρδιά να σφυροκοπαει μέσα στο στήθος του αδιάκοπα αυξάνει την ταχύτητα στην μηχανή με προορισμό το σπίτι του για να πάρει τα απαραίτητα εφόδια . Φτάνει και ανεβαίνει επάνω γρήγορα και ανοίγει κατευθυνόμενος στο κομοδίνο . Παίρνει το όπλο του και δύο γεμάτους γεμιστηρες ενώ τοποθετεί το μικρό μαχαιρακι του στην θήκη στο παπούτσι . Κοιτάζει για λίγο το δωμάτιο και με μια ανάσα ξεκινάει πάλι . Ο Paul ήταν ξεκάθαρος στο τηλέφωνο ... Η δουλειά έπρεπε να γίνει σήμερα χωρίς να σηκώνει παραπάνω κουβέντα . Το εμπόρευμα θα έφτανε σε μισή ώρα στην προβλήτα και ο Ian έπρεπε να είναι εκεί για να επιβλέπει κατά την διάρκεια όλη την παράδοση αμέτοχος μεν αλλά με τα μάτια του παντού ... Τον τελευταίο χρόνο κατάφερε και ανέβηκε στην ιεραρχί

Cross my heart, hope to die To my lover, I'd never lie He said "be true," I swear I'll try In the end, it's him and I He's out his head, I'm out my mind We got that love... the crazy kind I am his, and he is mine In the end, it's him and I" Δεν προλαβαίνει να χτυπήσει την πόρτα ... Την ανοίγω ενώ τρέχω καταπάνω του πηδώντας ενώ κλείνω γύρω του τα πόδια μου ... Τα χέρια του βρίσκονται στα όπισθια μου ενώ με κρατάει σταθερή και τα χείλη μας ενώνονται ... Είναι εκείνος ο ήχος που κάνουν δυο μαγνήτες όταν ενωθούν ... Αυτό το πράγμα συμβαίνει και τώρα ... Λιώνω ... λιώνω γιατί ξέρω τι θέλω... ξέρω τι νιώθω και το κυριότερο ξέρω τι μάτια θέλω να αντικρίζω κάθε πρωί που ξυπνάω ... Το φιλί βαθαίνει ... Του τραβάω απαλά τα μαλλιά ενώ εκείνος μπαίνει μέσα και κλείνει με το πόδι την πόρτα πίσω του ... Βγαζω με δύναμη την μπλούζα του ενώ την πετάω όπου βρω και τον αγκαλιάζω ενώ εκείνος με κολλάει απότομα σον τοίχο ...  Η ένταση ανά

Όσο και να προσπαθείς ... Εγώ πάντα θα ειμαι εκεί ...θα περιμένω ..."   Κοιτάζω την ώρα ... Δεν κατάφερα να κλείσω μάτι όλη νύχτα , η ένταση που νιώθω με τρελαίνει λεπτό προς λεπτό ... Ανυπομονώ τόσο πολύ να της δείξω επιτέλους το βίντεο και να τελειώνω ... θα σεβαστώ ειλικρινά κάθε απόφαση της αρκεί να μάθει την αλήθεια , με σκοτώνει να την φανταζομαι με τον Ian αλλά μου υποσχέθηκε γαμωτο ... Ξέρω καλά πως κι εκείνη νιώθει για μένα άλλιως δεν θα πονούσε τόσο , για αυτή τη κοπέλα ειλικρινά θα κάνω ότι χρειαστεί ... Σηκώνομαι επάνω και βάζω στο ποτήρι μισή κουταλιά καφέ με λιγο κρύο νερό .. Δεν χρειάζομαι τίποτα παραπάνω για να μπορέσω να τσιτωσω το κορμί μου ... Πίνω βιαστικά τον καφέ μου ενώ ντύνομαι , παίρνω την κάμερα τα κλειδιά και όλη μου την δύναμη ενώ κατεβαίνω κάτω . Με μία μεγάλη ανάσα ξεκινάω προς το σπίτι της ... Lilith pov Κάθομαι στο μπαλονάκι και απλά απολαμβάνω τον μουντό καιρο... Από χθες δεν σταμάτησε να βρέχει και πραγματικά η νύχτα μου δεν