Be aware of κεφάλαιο 20

Για να σε εκδικηθώ... αρκει να βγάλω την ψυχή μου και να την πετάξω στα σκουπίδια ... να γίνω χειρότερος από αυτό που φανταστηκες ποτέ ... "

Κι εγώ δεν ξέρω πόση ώρα είμαστε έτσι ...Από τον ύπνο πάλι στον ύπνο ... κοιτάζω το ρολόι και απλά τον σκουνταω ελαφρά καθώς ανοίγει τα μάτια του και με κοιτάει ..

"Τι ώρα είναι μικρό ?" Λεει και τρίβει τα μάτια του ενώ χασμουριεται... θεέ μου είναι απίστευτα γλυκός ...

"Ώρα να με πας σπίτι κύριε υπναρα!! Σήκω σήκω !!" Εκείνος με χαζευει για λίγο ..

"Πάντα έτσι είσαι όταν κοιμάσαι πολύ ?"λεει και τον κοιτάω περίεργη ...

"Πώς έτσι δηλαδή ?"

"Απαιτητική και ... " σταματάει...

"Και ?"Ρωτάω ενώ σηκώνομαι

"Και χαρούμενη ...."προσθέτει μετά από λίγο ... ξέρω πως δεν ήθελε να πει κάτι τέτοιο το βλέπω στο βλέμμα του ...

Σηκώνομαι όρθια ενώ κάνει κι εκείνος το ίδιο τεντωνοντας το κορμί του σαν γάτα .. Η καλύτερα σαν λιοντάρι .. του ταιριάζει περισσότερο ..

"Εσύ πάντα έτσι είσαι ?" Τον ρωτάω και πλέον με με βλέπει εκείνος περιεργα... Έτσι είναι αγόρι μου ..Μια σου και μια μου !

"Πώς είμαι δηλαδή ?"

"Τόσο ευδιάθετος ... Και ..."

"Και ?"

"Και τίποτα !!!" Λέω και γυρίζω να μαζέψω τα πράγματα μου αφήνοντας τον να με κοιτάζει σαν χανος...

Δεν τον καταλαβαίνω ειλικρινά ...

Ξαφνικά δυο χερια τυλίγονται γύρω μου και μια ζεστή ανάσα σκάει στο λαιμό μου κάνοντας όλο μου το κορμί να ανατριχιασει ...

"Σου αρέσει να παίζεις μικρό ?" Με ρωτάει χαμηλά ... Αλλά ειλικρινά το μόνο που έχω ανάγκη είναι να γυρίσω και μείνω για παντα στην αγκαλιά του ... Αυτός αξίζει κι ας μην θέλει ...

Είναι τόσο αστείο το γεγονός πως πριν λίγο καιρό ήμουν ένα απλο κοριτσι και τώρα είμαι στο σπίτι ενός άντρα που δεν ξέρω αλλά θέλω πολύ να μάθω...

Από την μια σκέφτομαι μήπως το κάνω από αντίδραση αλλά από την άλλη όσες φορές και να τον συγκρίνω με τον Luke πιστεύω πως ποτέ δεν θα με πρόδιδε έτσι ... Εκτός αυτού ο Ian είναι τόσο ξεχωριστός άνθρωπος η συμπεριφορά του διαφέρει κατά πολύ με του Luke ...

Πιάνω τον εαυτό μου να προσπαθεί να μπει σε μια κατάσταση ενώ ο Luke για μένα σημαίνει πολλά ακόμα και δεν ξέρω το γιατί ...

Τι είναι αυτό που απλά με κάνει να φαιρομαι κυριολεκτικά σαν μια πόρνη ?Γιατί ο μόνος χαρακτηρισμός που μου έρχεται είναι αυτός ...

Λίγες μέρες πριν έκανα έρωτα για πρώτη μου φορά με έναν άντρα που προσπάθησα πολύ να εμπιστευτώ και τα κατάφερα ... μου έδειξε έναν άλλο εαυτό που ερωτεύθηκα ... με έκανε να βγω από το καβούκι μου δείχνοντας μου καινούρια πράγματα ενώ μέσα σε μια στιγμή όλα διαλύθηκαν .. έγιναν κομμάτια που σκόρπισαν ...

Από την άλλη γνώρισα τον Ian ξαφνικά πριν 2 μέρες και από τότε δεν μπορώ να ξεκολλησω από πάνω του... ξέρω ότι του ρίχτηκα χθες .. το θυμήθηκα ... Εκτός αυτού είναι ο πρώην κολλητός του Luke. ..

Απλά ... απλά όλα αυτά για μένα είναι πολλά μέσα σε λίγες μέρες και το κεφάλι μου ειλικρινά δεν τα αντέχει ...

Το φερσιμο μου είναι απαράδεκτο αλλά δεν το ελέγχω ειλικρινά ...

"Χάθηκες ..." μου λέει και καταλαβαίνω πως τόση ώρα ακουμπάω το κεφάλι μου επάνω του ενώ ακόμα με κραταει αγκαλιά ...

Κοκκινίζω αμέσως ... Για μισό .. κοκκινισα???? Σκατα !!!

Προσπαθώ να κρύψω το πρόσωπό μου αλλά με γυρίζει ...

Διακριτικά και χωρίς να μου πει τίποτα αφήνει ένα στραβό γέλιο και το πρόσωπο του φωτίζεται ...

"Έλα να σε πάω σπίτι .."λέει ενώ τσιμπάει το μάγουλο μου και γυρίζει να βάλει μπλούζα ...

Κοιτάζω για λίγο τον εαυτό μου ... φοράω μπλούζα αλλά την δική του ... με βλέπει ...

"Κρατα την σου πάει πιο πολύ .."λέει ενώ πλέον έχει ήδη βάλει μια άλλη και πλησιάζοντας με μου δίνει την τσάντα μου ενώ παίρνει κράνος και κλειδιά ...

Κατεβαίνουμε κάτω και ξεκινάμε χωρίς να λέμε τίποτα άλλο μεταξύ μας... Και τι να που με δηλαδή .. καμία φορά η σιωπή είναι η καλύτερη επιλογή ... Πόσο ντρέπομαι θεέ μου για όσα σκέφτομαι και όσα κάνω ...

Πλέον σκοτάδι υπάρχει παντού και το δροσερό αεράκι χτυπάει το πρόσωπο μου ... Αφού ρίξαμε έναν ακόμα καυγά για το κράνος με άφησε τελευταία φορά να μην το βάλω και πλέον απολαμβάνω τον αέρα ... νιώθω ελεύθερη ...

Φτάνουμε στην εστία και παρκάρει κάτω ακριβώς από την είσοδο ...

Σταματάει τη μηχανή και κατεβαίνουμε προχωροντας προς την κεντρική πόρτα

"Φτάσαμε μικρό ..." λέει και γελάω

"Γιατί με λες μικρό ?"

"Γιατί είσαι ..."

"Αν κρίνω από την σχολή άντε να χουμε ένα δυο χρόνια διαφορά ξέρεις .."

"Στο μυαλό είσαι μικρό ..."

Γελάω ... Πώς με κάνει πάντα μια γελάω ακόμα και αν μαλώνουμε ...

Τον πλησιάζω και τραβώντας τον από το δερμάτινο μπουφάν κολλάω τα χείλη μου στα δικά του ... Έτσι απλά ...

"Ευχαριστώ ..."του λέω ενώ με κοιτάει με γουρλωμένα μάτια ...

"Τώρα αυτό τι ήταν ?" Με ρωτάει

"Τελευταία φορά ..." του λέω ενώ σκέφτομαι πως για κάποιο λόγο αυτές οι λέξεις μεταξύ μας δεν έχουν το πραγματικό νόημα ...

"Α! Και μην ξεχάσεις να βάλεις κράνος !" Λέω κοροϊδευτικά ενώ απομακρύνομαι γρήγορα από κοντά του ...

Ανεβαίνει στη μηχανή και με κοιτάζει απόλυτος σοβαρός φορώντας το κράνος στο χέρι του ...

"Τελευταία ..." λέει τόσο σιγάνα που το διαβάζω απλά στα χείλη του ...

Με την καρδιά μου ξαφνικά να πεταριζει ανοίγω την πόρτα και μπαίνω μέσα ενώ ακούω τον ήχο από την μηχανή ...γυρίζω να τον δω ... γκαζωνει δυνατά και με ένα νεύμα ξεκινάει ...

Ανεβαίνω επάνω τα σκαλιά χαρούμενη ... Πολύ πολύ χαρούμενη ..!!!

Φτάνω κοντά στην πόρτα μου όταν ακούω από κάτω την είσοδο να ανοίγει αλλά δεν δίνω σημασία αφού σε μια τέτοια εστία ζούμε πολλά παιδιά ...

Βάζω το κλειδί στην πόρτα και ανοίγω αλλά πριν μπω μέσα ο ήχος από γρήγορα βήματα με κάνει και γυρίζω ...

Δεν προλαβαίνω να φωνάξω ... Ένα χέρι κλείνει το στόμα μου ενώ δύο αγριεμένα γκριζοπρασινα μάτια με κοιτάζουν ...

"Σε άγγιξε ..." λέει χαμηλά και μπορώ να μυρίσω από χιλιόμετρα το αλκοόλ που βγαίνει άφθονο από μέσα του ...

Πρώτη φορά τον βλέπω έτσι και το σώμα μου αντιδράει καθώς αρχίζει να τρέμει από φόβο ...

Με τραβάει προς τα μέσα ενώ κλείνει ακόμα το στόμα μου ...Η πόρτα κλείνει πίσω μας και παρακαλώ το Θεό από μέσα μου να βγω ζωντανή ...

"Σε άγγιξε ..."ξαναλέει Και η τρέλα στα μάτια του μεγαλώνει ...

Με πετάει στο κρεβάτι ενώ αρχίζει και σπάει πράγματα πετώντας τα παντού μέσα στο χώρο ...

Πιάνω το κεφάλι μου ενώ κλείνω η ίδια πλέον το στόμα μου για να μην ουρλιάξω ... ξέρω πως ότι και να κάνω δεν θα προλάβω να κουνηθώ αν το θελήσει...

Σταματάει... με πλησιάζει και μαζευομαι στην άκρη του κρεβατιού ...

"Είσαι τρελός ...με τρομάζεις .." ψιθυρίζω και γελάει ... γελάει δυνατά ...

"Ακόμα δεν είδες τίποτα ..." λέει και έρχεται πιάνοντας με από το πόδι τραβώντας με προς το μέρος του ... αυτόματα μια κραυγή βγαίνει αλλά είναι τόσο γρήγορος που πιάνει με το ένα του χέρι τα δικά μου ενώ με το άλλο κλείνει ξανά το στόμα μου ... με κρατάει και σκαρφαλώνει επάνω μου χωρίς να χάσει οπτική επαφή ...

"Γιατί ρε γαμωτο σου ... Γιατί .. Εγώ ... Εγώ ποτέ δεν έκανα τίποτα κι εσύ ... Εσύ είσαι μια πουτανα στην τελική !!!" Φώναζει έξαλλος ...

"Δεν είχα καμία σχέση με το γαμημένο το βίντεο που να σε πάρει ο διάολος κι εσύ πας και πηδιεσαι με τον Ian ...!!" Πιέζει τα χέρια του πιο πολύ ... ξαφνικά αρχίζει και κλαίει ...

Το να βλέπεις έναν άντρα σαν κι αυτόν να κλάει είναι απίστευτο .. Και όλα αυτά που μου λέει ... ψέματα ... Όλα ψέματα ...

Δαγκώνω το χέρι του και απελευθερονομαι γρήγορα .ένω σηκώνομαι όρθια

"Ένας ψεύτης είσαι ρε !!! Με έκανες ξευτίλα και ζητάς και τα ρέστα !! '' φωναζω πλέον με τη σειρά μου αλλά το ποτό μιλάει και οργισμένος με πλησιάζει ...

Με αρπαζει από το λαιμό ... με σφίγγει και νιώθω πως η ανάσα χάνεται ...

"Για σένα ορκίστηκα στη μάνα μου ... κι εσυ ... Εσύ ..." τα λόγια του κόβονται ενώ με απελευθερώνει και βηχωντας πιάνω το λαιμό μου ...

"Luke ..."ψελιζω σιγάνα ..

"ΣΚΆΣΕ !!! ΜΗ ΜΙΛΆΣ !! ΣΕ ΕΊΔΑ ΠΟΥ ΝΑ ΣΕ ΠΆΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΣΗΚΏΣΕΙ !!! ΣΕ ΕΊΔΑ !! ΣΕ ΣΙΧΑΊΝΟΜΑΙ !"

Τον πιάνω από την μπλούζα και τον τραβάω επάνω μου ενώ προσπαθώ να τον κάνω να με κοιτάξει ... Θέλω να ξέρω γαμωτο ... Πρέπει να ξέρω την αλήθεια ...

"Αλήθεια δεν είχες ανάμειξη ?ΛΕΓΕ !!" Του φωναζω αλλά στο βλέμμα του το μόνο που κοιτάζω είναι το κενό ... Δεν ξέρω πόσο ήπιε αλλά σίγουρα τον επηρέασε πολύ ...

"Ξέρεις κατι ?Εγώ τα έκανα όλα εγώ !!! Όλα τα σχεδίασα !!! Και το απόλαυσα και πολύ μάλιστα ... βέβαια δεν ήσουν τόσο καλή για τα γούστα μου αλλά τι να κάνουμε .. " τα λόγια του τρυπάνε την ψυχή μου ... Δεν θέλω να τον πιστέψω ... Δεν θέλω να τον ακούω ...

Με τις γροθιές μου στο στήθος να εκτοξεύονται δυνατά τον χτυπάω ενώ εκείνος γελαει σαν τρελός ...

"Πονάει ?" Με ρωτάει και τον χτυπάω πιο δυνατά ...

"Αν ήξερα πως σου αρέσει να πηδιεσαι θα φώναζα πιο νωρίς το φιλαράκι μου .." παραπαταει ... σηκώνει το χέρι του και περνάει τα δάχτυλα του στα πεσμένα του πλέον μαλλιά ενώ το μίσος που βγαίνει από τα μάτια του πέφτει ολόκληρο επάνω μου . .

Πλέον το παραδέχτηκε ...
ΤΟ ΕΊΠΕ ΓΑΜΩΤΟ...

" φύγε φύγε !!! ΦΥΓΕΕΕΕ!!!!!" Ουρλιάζω κι έρχεται προς το μέρος μου πιάνοντας τους καρπούς μου ...

"Έτσι... να πονάς ... θέλω να σε βλέπω να πονάς ..." μου είπε και ενώ με πέταξε στο κρεβάτι άνοιξε την πόρτα και εξαφανίστηκε ...