Be aware of κεφάλαιο 15

Αντέχεις ?κι αν εσύ το κάνεις ...
Πιστεύεις πως αντέχει κι εκείνος ?"

Τουκ τουκ!!
Τουκ τουκ ....!!

Πωωωωω .... το κεφάλι μου είναι έτοιμο να σπάσει ... Ρίχνω μια γρήγορη ματιά στο ρολόι μόνο και μόνο για να επιβεβαιώσω τον πονοκέφαλο μου καθώς από ότι βλέπω κοιμήθηκα μόνο 2 ώρες ... υπέροχα ...

Ήθελα να ήξερα ποιος διάολος χτυπάει την πόρτα μου και το κυριότερο για πιο λόγο στις 7 το πρωί..

Σηκώνομαι σαν την τρελή και πηγαίνω προς την πόρτα ... Η μαλάκια είναι πως εδώ δεν έχει ματάκι οπότε δεν μπορώ να δω ποιος είναι ...

Ανοίγω για να δω την μικροκαμωμένη κοπελιά της βιβλιοθήκης μπροστά μου .. Αυτή μου έλειπε τώρα ..

"Καλημέρα" λέει ... ήθελα να ξερά που την είδε ...

"Μπορώ να βοηθήσω σε κάτι ?" Δεν καταλαβαίνω γιατί ήρθε και ξέρω πως αύριο ξεκινάω δουλειά ξανά ...

"Εμ .. ήθελα να σε ενημερώσω πως η βιβλιοθήκη προς το παρρον θα κλείσει για ανακαίνιση και εμείς απλά δεν θα δουλέψουμε άλλο ... μου το ανακοίνωσαν σήμερα και σκέφτηκα να έρθω να στο πω . Συγνωμη και πάλι
"Λεει και φεύγει ενώ κλείνω την πόρτα πίσω της ...

Υπέροχα ... τελεία... πανέμορφα !!!
ΧΆΛΙΑ ΣΚΑΤΑ ΣΙΧΤΊΡ !!!!

άντε να βρω δουλειά τώρα....
Ξαπλώνω στο κρεβάτι ξανά ,πρώτα θα κοιμηθώ και μετά θα αγχωθω δεν μπορώ άλλο .... χθες έσπασα το κεφάλι μου από την ώρα που με άφησε σπίτι ο Ian να δω πως θα ανταπεξλεθω οικονομικά αφού ήθελα να φύγω από την εστία και τώρα ....

Ανοίγω το συρτάρι αφού ο ύπνος δεν με πιάνει με τίποτα ... κοιτάζω μέσα τα 400 δολάρια που μου απόμειναν ..

Δεν φτάνουν γαμωτο.... θα κοιτάξω για δουλειά ξανά ...

Σηκώνομαι και βάζω έναν καφέ .. ω ναι.... Τελικά αυτό το ρόφημα είναι θαυματουργό , το σπίτι αρχίζει και μυρίζει όμορφα ενώ ξεντυνομαι για να κάνω ένα μπάνιο ...

Μπάνιο ... Πώς γίνεται ρε γαμωτο να με επηρεάζει ακόμα και στις σκέψεις μου μετά από όλα αυτά ο Luke  ? ...

"Λοιπόν μωρό μου ... ήρθε η ώρα να ξεπεράσεις τα κόμπλεξ σου !!"

"Τι ενοειες ?"

"Εννοώ πως σήμερα θα κάνουμε μαζί μπανάκι ... κοίτα την ώρα αργήσαμε και δεν μας παίρνει άλλο .."

"Μα ... ντρέπομαι..."

"Εμένα ? Εμένα μικρή μου δεν θα με ντρέπεσαι ...έλα πάμε.."

Θυμάμαι το πρώτο μπάνιο που έκανα ένα από τα πρωινά που μας βρήκε μαζί σπίτι του ... το άθλιο γουρούνι .. Δεν θα με ντρέπεσαι Εμένα είπε ...
Και στην τελική με ξεφτυλισε σε ολόκληρη τη σχολή ..
γαμημενε μαλακά ...!

Αφήνω το ζεστό νερό να πάρει από πάνω μου τα πάντα καθώς τρίβω δυνατά ξανά και ξανά όλο το δέρμα μου ... σιχαίνομαι τον εαυτό μου ειλικρινά ... κατακόκκινη πλέον τύλιγω μια πετσέτα γύρω μου και βγαίνω στο δωμάτιο ...

Τουκ τουκ !!

Άντε πάλι ....

Τουκ τουκ τουκ !!

Κοιτάζω το ρολόι ... ξανά ...
8:30 ... Τώρα ποιος είναι πάλι ?

Νευριασμένη ανοίγω την πόρτα αλλά ... πωωωωωω

"Δεν περίμενα τέτοια υποδοχή μικρή ...Αλλά αν επιμένεις !!" Λεει και πιάνω το μαξιλάρι πάνω από το κρεβάτι πίσω μου πετώντας το στο πρόσωπο του . Πάλι καλά που το δωμάτιο είναι μια τρύπα κι έχω αρκετά φονικά όπλα εδώ μέσα ... Ίσως και η καρέκλα να έκανε δουλειά ..

"Στον ύπνο σου με έβλεπες πρωί πρωί ?"Λέω αλλά ο Ian απλά μπαίνει μέσα και κλείνει την πόρτα πίσω του . Με κοιτάζει λίγο και τότε καταλαβαίνω πως είμαι τυλιγμένη με την μικρή πετσέτα ... νερα στάζουν από παντού ενώ τα μπούτια μου είναι σε κοινή θέα ...

Μπράβο Lilith... μπράβο ..

"Ας πούμε πως ήρθα να σε πάρω ... Έχουμε μαζί ένα κοινό μάθημα μικρή ... έλα ντύσου όμως μην κάθεσαι έτσι ... " τον κοιτάω ... κοινό μάθημα ?Εγώ κι αυτός ????
Τι κοινό μπορεί να έχουμε δηλαδή ?

"Θα με κοιτάς για πολύ ώρα ακόμα ?Γιατί αν κάτσω να σε κοιτάω κι εγώ θα χουμε πρόβλημα.." λέει και γίνομαι κατακόκκινη σε δευτερόλεπτα ...

"Όπως βλέπεις δεν έχω και που να πάω άντε γύρνα !!!" Λέω και ανοίγω την ντουλάπα ενώ μου γυρίζει πλάτη

"Πιστεύω να το εκτιμάς αυτό μικρή ... άλλος δεν θα γύριζε στη θέση μου "

Του πετάω την πετσέτα στο κεφάλι ...
Γυρίζει απότομα όμως ενώ με πλησιάζει πιάνω την πρώτη μπλούζα που εχω μπροστά μου σε μια προσπαθεία να καλύψω τα ακάλυπτα ...

"Τρελαθηκες παιδί μου ? ΓΎΡΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΆΛΛΗ !!!"

Φωναζω έξαλλη και το στραβό του χαμόγελο σχηματίζεται ξανά πάνω στα χείλη του ...

"Χμ ... πέταξε μου κάτι ξανά ... Και θα δούμε πόσο καλά πάω ..." απαντάει .. Πώς διάολο το κάνει και ενώ μετά από όλα αυτά που γίνανε καταφέρνει και με κάνει να κοκκινίζω ρε γαμωτο ?

"Ian ....γυρνά σε παρακαλώ " λέω πλέον απαλά

Χαμογελώντας γυρίζει την πλάτη του και επιτέλους φοράω όπως όπως εσώρουχα , την μπλούζα και το παντελόνι μου .. 

"Τα ρα τα Ταν !!!" Φωναζω ντυμένη πλέον και γυρίζει να με κοιτάξει

"Γρήγορη είσαι ... Και τώρα πάρε τα πράγματα σου ... φεύγουμε "

"Είσαι σίγουρος? Θα πάμε μαζί και .."

"Και τι ? Φοβάσαι μην μας δουν μαζί και αρχίσουν να λένε τα δικά τους ?ας τα πουν ..  ήδη μας σχολιάζουν από χθες ,γάμησέ τους και πάμε "

Κάτι σε αυτά που μου λέει με κάνει και αισθάνομαι την αυτοπεποίθηση μου στα ύψη ... παίρνω την τσάντα ενώ χτενιζω απαλά τα βρεγμένα μαλλιά μου και προχωράω προς την πόρτα ..

"Τα μαλλιά ?" Με ρωτάει ... Και τώρα τι να του πω ?ότι χάλασε το πιστολάκι και σκέφτομαι ακόμα και τα 20 δολάρια ?

"Δεν πρόλαβα να πάρω καινούριο γιατί χάλασε ... έλα πάμε θα στεγνώσουν γρήγορα "

Κατεβαίνουμε κάτω ... Για άλλη μια φορά μπροστά απλώνεται ο μεγάλος κήπος της σχολής . Σαν να μας περίμεναν όμως αμέτρητα βλέμματα είναι κολλημένα πάνω μας και ταραζομαι ...

"Μην δίνεις σημασία .."
Νιώθω το χέρι του να κλειδώνει μέσα του το δικό μου , τον κοιτάω και με μια ματιά του μόνο με ηρεμεί ...

Προχωράμε προς την είσοδο όταν μπροστά μας βγαίνει ο Ben ... με γουρλωμένα μάτια μας Κοίταει αλλά ... κάνει απλά στην άκρη να περάσουμε ..
Έλα Χριστέ και Παναγία ...

"Στο είπα ... Έχω χειρότερη φήμη ..." λέει γελώντας

"Ωραία ... Πολύ ωραία .." μουρμούριζω καθώς αναλογίζομαι πόσο πολύ άλλαξε η ζωή μου σε λίγες μόνο μέρες...

"Ποια στο πούτσο είσαι εσύ ?" Ακούω μια γυναικεία φωνή πίσω μας ενώ γυρίζουμε και οι δυο τα κεφάλια μας ...

Ο Ian έχει ένα βλέμμα απλανές ...

"Σε μένα μιλάς ?" Απαντάω κι εκείνη με πλησιάζει ...

"Ένα βήμα Κάνε ακόμα και θα δεις τα πόδια σου σπασμένα σε τόσα πολλά κομμάτια που ο καλύτερος γιατρός δεν θα μπορεί να στα ενώσει .." λέει ξαφνικά πίσω μου ο Ian πριν προλάβω να απαντήσω και η κοπέλα πραγματικά κάνει μεταβολή και εξαφανίζεται ...

Με την απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπο μου τον κοιτάζω ...

"Τι με κοιτάς ? Την πήδηξα μια φορά και νομίζει πως κάποια είναι .. έλα !"
Πιάνει το χέρι μου και μπαίνουμε στην αίθουσα ...

Το γεγονός πως ο Luke για λίγες μέρες ακόμα έχει αποβολή με ηρεμεί καθώς δεν ξέρω πως θα αντιδράσω αν τον δω μπροστά μου ...

Λίγες ώρες μετά καθόμαστε ξαπλωμένοι στο γρασίδι ...

"Έχει ένα πάρτυ σήμερα ... θες να έρθεις ?" Με ρωτάει ξαφνικά αφού εδώ και μισή ώρα Εκτός από το να κοιτάμε τον ουρανό δεν κάνουμε και τίποτα άλλο ...

Ανασηκωνεται και στηρίζεται στο ένα χέρι ενώ με το άλλο παίζει με τις καλοσχηματισμενες μπούκλες που σχηματίστηκαν στα μαλλιά μου ...

"Τι πάρτυ ?" Ρωτάω

"Δεν είναι της σχολής μην φοβάσαι ... Κάτι φιλαράκια το κάνουν " ηρεμώ λιγάκι ...

"Εντάξει ... Και δεν πάμε ? Τι θα κάνω σπίτι εξάλλου ?"

"Απλά θέλω να μην φύγεις από δίπλα μου ... ξέρεις έχει και μαλακές ,
Αλλά θα χορέψεις και θα ξεσκασεις λιγάκι ..οπότε ίσως σου χρειάζεται "

"Ότι πείτε κύριε !!!" Λέω και σηκώνω το χερι μου στο μέτωπο χαιρετωντας τον στρατιωτικά

Με τα γέλια μας να ακούγονται παντού πέφτουμε προς τα πίσω...

Μιλάμε για πολύ ώρα ... Τελικά είχαμε μαζί ανθρωπολογία ποιος να το πίστευε ...

Να μην αναφέρω πως με το ζόρι έκανα μάθημα αλλά ... Αυτός ο άντρας με κάνει και νιώθω καλά ... δυνατή ... έτοιμη να αντιμετωπίσω ότι και αν χρειαστεί ...

Τον βλέπω πως ανάβει το τσιγάρο ...Έχει έναν τρόπο που ... απλά θέλω να αγγίξω το δέρμα του . Δν μπορώ να το εξηγήσω διαφορετικά ...

"Θα μου δώσεις και μένα ένα ?" Τον ρωτάω αλλά σαν απάντηση παίρνω ένα άγριο βλέμμα ...

"Όχι ...!"

"Γιατί ρε Ian ?έλαααα ένα τσιγάρο είναι Θέλω να δοκιμάσω ... " ξαναλέω γλυκά ...

"Σε μένα αυτά δεν πιανουν μικρή .. είπα όχι !"

Δεν θα βγάλω άκρη μαζί του ... τα παρατάω ... θα πάρω δικό μου πακέτο και θα δω ...

1 ώρα μετά είμαστε σπίτι μου ... Ναι .. ξανά σπίτι μου ... μαζί του ...
Που τον ξέρω 2 μέρες ...

Καθόμαστε στο μικρό μπαλονάκι και σχολιάζουμε τους φοιτητές αφού εμείς έχουμε τελειώσει ...

" Λοιπόν .. πάω σπίτι να ξαπλώσω μικρή .. Πρέπει να ξεκουραστώ λίγο γιατί χθες με το ζόρι κοιμήθηκα και σήμερα έχουμε κι ένα πάρτυ μην το ξεχάσεις ..." λέει ενώ σηκώνεται αλλά ...

Την κάνω τη μαλάκια μου δεν αντέχω ...

"Πας καλά παιδί μου ?θα οδηγήσεις μέχρι το σπίτι σου ενώ θα ξανάρθεις μετά εδώ ?έλα ξάπλα δεν ακούω κουβέντα .!! Εξάλλου κι εγώ θέλω λίγο ύπνο "

Με κοιτάζει ..  με ξανακοοταζει ...

"Είσαι σίγουρη ? Εννοώ θα κοιμηθώ στο κρεβάτι σου...Και .."

"Τι και ρε Ian ? Μεγάλοι άνθρωποι είμαστε έλα .. θα ξαπλώσουμε ένα διωρακι και μετά θα είμαστε μια χαρά .."

Διστακτικά τον πειθώ ... μπαίνει μέσα και βγάζει παπούτσια ...γυρίζω να κλεισω την μπαλκονόπορτα αλλά ...
Εκείνος πλέον είναι με το μποξερακι ...γυμνός από πάνω...

Τατουάζ με την σειρά τους παντού ...
Σκουλαρίκι πάνω σε κάθε ρογα από το στήθος του ...

Ξεροκαταπινω ...

"Τι έπαθες πάλι ? Εσύ δεν είπες να κοιμηθώ ?Με τα ρούχα δεν μπορώ μικρή ... έλα ξάπλα !" Λεει και πέφτει στο κρεβάτι ενώ με το χέρι του μου κάνει νόημα να ξαπλώσω ...

Ομολογώ πως θεωρούσα τον Luke απίστευτο ... Αλλά ο Ian είναι τόσο διαφορετικός... το κορμί του δεν είναι τόσο γυμνασμένο αλλά πάραυτα έχει απίστευτους κοιλιακούς ... Γενικά σε προκαλεί να τον ακουμπήσεις ...

Πριν ξαπλώσω όμως η πόρτα χτυπάει ... πωωωωω

"Δεν θα ανοίξεις ?" Με ρωτάει

"Εσύ είσαι εδώ... υποθέτω δεν περιμένω κάποιον ..." λέω αλλά η πόρτα ξαναχτυπαει και με αναγκάζει να ανοίξω ...

Πλησιάζω αλλά όταν ανοίγω ...
Δεν γίνεται ... 

ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΊΝΕΙ ΔΕΝ ΓΊΝΕΤΑΙ !!!!!!