Deadly sins 11ο κεφάλαιο
Με κοιτάζει σοκαρισμένος μετα το φιλι και περιμένει την απάντηση μου ...
Του χαμογελάω...
Sky:"ζήλεψα... ζηλευω και θα ζηλεψω κάθε γυναίκα που θα αγγίζεις..." λέω και κολλάω το σώμα μου επάνω του ...
"Και ξέρεις γιατί? Γιατί με κάνεις και νιώθω... Η καρδιά μου πεταριζει κάθε φορά που είσαι δίπλα μου ... το σώμα μου αντιδράει στα αγγίγματα σου ... Ίσως... " λέω και τον ξαναχαιδευω απαλά στο μάγουλο...
"Ίσως είναι έρωτας... Ίσως είναι πάθος.. Δεν ξέρω τι ακριβώς...το μόνο που ξέρω είναι πως θέλω να σε νιώθω με καθε τροπο ...Για μένα... Μόνο για μένα ... Και πίστεψε με ..." λέω και του αφήνω ένα ακόμα φιλι ενώ με κοιτάζει σαστισμένος...
"Πίστεψε με πως αυτά τα χείλη...Σου ανήκουν..Ακόμα και αν με πληγώνεις..αν με πονάς και αν με καταστρέφεις πλέον το ξέρω και δεν φοβάμαι να το παραδεχτώ...σου ανήκω ... Δεν με γεμίζει η τρυφερότητα του αδερφού σου ..Ούτε τα χάδια ούτε τα φιλιά όσο μπορεί να κάνει την καρδιά μου να τρέμει ένα άγγιγμα από σένα.. Μια μάτια... "
Περνάει τα χέρια του στη μέση μου ... με τραβάει επάνω του και με σηκώνει απαλά τοποθετώντας με στο κρεβάτι...
Άγγελος:'κάνεις.. Πότε ξανά...Αλλιώς δεν ξέρω για τι ειμαι ικανός...'' λέει ψιθυριστά ενώ ξαπλώνει επάνω μου ...
Με φιλάει στα χείλη και τα δαγκώνει..βάζει τις γλώσσες ξανά σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι ...
Παράλληλα και χωρίς να καταλάβω το πως με έχει γδυσει και είμαι γυμνή στο έλεος του...
Κατεβαίνει απαλά προς τα κάτω... Αλλά τον σταματάω...
Sky:"μπες μέσα μου ... σε παρακαλώ... Τώρα..Μου έλειψες...σε έχω ανάγκη..."
Στα λόγια μου αντιδράει αμέσως... μένει γυμνός κι εγώ μαγεμένη χαζεύω το υπέροχο αυτό κορμί...
Ξαπλώνει και χώνεται ανάμεσα μου κρατώντας τα χέρια μου απαλά για πρώτη φορά πάνω από το κεφάλι μου ...
Με φιλάει και μου ψιθυρίζει...
Άγγελος:"Δεν θα σε ξαναπονεσω...Πότε.."
Μπαίνει μέσα μου ...αργά... απαλά... τρυφερά... το κορμί μου τον υποδέχεται ζεστά και όλη μου η ύπαρξη τον καλωσορίζει σε ένα καινούριο κόσμο... Ένα κόσμο πλέον δικό μας ...
Δεν αυξάνει καθόλου ταχύτητα ίσα ίσα... χαμηλώνει αρκετά και μπορώ να νιώσω μέσα μου κάθε σπιθαμή του ...
Το μόνο που κάνει είναι να με φιλάει τρυφερά στα χείλη και να κοιτάζει τα μάτια μου ...
Άγγελος:"ότι ακριβώς θέλω.... Αυτό είσαι...." λέει και αφήνω τον εαυτό μου ελεύθερο για να νιώσει πως και για μένα είναι ακριβώς αυτό που θέλω... Έχει αυτό το κάτι αυτός ο άντρας που απλά με μαγνητίζει...με παρασέρνει..με καταστρέφει γλυκά...
Βγαίνει απαλά και με γυρίζει στο πλάι...ξαπλώνει από πίσω μου και περνάει το χέρι του στο πόδι μου ενώ γλύφει το λαιμό μου ... ρουφάει απαλά και σηκώνει το πόδι μου ... βυθίζεται αργά και πάλι μέσα...
Το άλλο χέρι περασμένο κάτω από τη μέση μου με σφίγγει και με κολλάει πιο πολύ επάνω του .. Η αίσθηση της τρυφερότητας αλλά και της προστασίας παράλληλα που αισθάνομαι με ηρεμεί ... με χαλαρώνει και ζω κατι πρωτόγνωρο για μένα...
Και κάτι μέσα μου ,μου λέει πως και για εκείνος είναι το ίδιο...
Άγγελος:"σε θέλω..."μου ψιθυρίζει και σβήνω....
"Σαν απελπισμένος σε ζητούσα ένα μήνα τώρα.... καμία... καμία δεν συγκρίνεται μαζί σου " λέει και ρουφάει το λαιμό μου ...
"Το να σου κάνω έρωτα για μένα απλά... Εσύ είσαι απλά..." τον αισθάνομαι να τσιτωνει ...
"Τόσο γαμημένα απίστευτη..."
Τελειώνω και με μια ώθηση μένει μεσα μου και με πιέζει επάνω του δυνατά....
"Έρωτας είναι μωρό μου ...έρωτας " λεει και με σφίγγει δυνατά...τραβιέται έξω και τελειώνει και εκείνος...
Κανω να γυρίσω αλλά δεν με αφήνει...
"Μείνε εδώ... Έτσι χωμένη... "
Μένω όπως με θέλει και δεν παραπονιέμαι καθόλου.... ίσα ίσα το απολαμβάνω κι όλας...
Άγγελος :"ξέρεις... "λεει και τραβάει κάποια από τα μαλλιά μου τελείως στην άκρη κουρνιαζοντας στο λαιμό μου...
"Στο πρόσωπο σου και σε όλα αυτά που ένιωσα για σένα συνάντησα το παρελθόν μου ... Ένα παρελθόν που με έκανε έτσι σκληρό...Όχι φυσικά ότι μοιάζεις η ότι συγκρίνω κατι απλά ξέρεις τι λένε... αν πληγωθείς... φοβάσαι... κι εγώ φοβήθηκα Ιόλη... φοβήθηκα όλα αυτά που με έκανες να νιώσω... έγινα ένα τέρας.. Ένας μαλακας ... " απλώνω και κρατάω το χέρι του στο δικό μου...
Ιόλη:" το παρελθόν δεν έχει σημασία... ας ζήσουμε το το τώρα... σε παρακαλώ..."
Έτσι γλυκά... Έτσι ήρεμα και για πρώτη φορά κοιμηθήκαμε αγκαλιά.....
.....................
5 ώρες μετά....
Ένα βάρος επάνω μου με κάνει και ξυπνάω.... απλώνω το χέρι μου μόνο και μόνο για να συναντήσει το δικό του ...
Τόσο όμορφος... Τον κοιτάζω και εικόνες από εκείνος να μου φαιρεται άσχημα έρχονται να πνιξουν τη χαρα μου ... ποσο πολύ με έχει πονέσει... Και να που τώρα κοιμάται δίπλα μου ...
Σηκώνομαι σιγά σιγά για να μην τον ξυπνήσω... βάζω μια μπλούζα επάνω μου και ανοίγω σιγάνα τη πόρτα.. βγαίνω στο διάδρομο και το σπίτι είναι πραγματικά ήσυχο...
Κατεβαίνω τη σκάλα αλλά βλεοω στη κουζίνα το Σταύρο... Έχει μπροστά του ένα ποτήρι με νερό και απλά κάθεται... κανονικά έπρεπε να είναι ακόμα στο γραφείο η στην ... γκόμενά που του κανονισε ο Άγγελος...
Sky:" νωρίς γύρισες " λέω και πετάγεται πράγμα που με κάνει να πιστεύω πως ήταν βυθισμένος στις σκέψεις του ...
Γυρίζει... με κοίταει από πάνω μέχρι κάτω...Για κάποιο λόγο κοκκινίζω..Όχι από το βλέμμα του όμως..Αλλά στη σκέψη όλων αυτών που έγιναν πριν ...
Σταύρος:"μια χαρά σε βλέπω..." λέει ειρωνικά
Sky:"Γιατί να μην είμαι??" Ρωτάω χωρίς καν να σκεφτώ.... Χωρίς να σκεφτώ πως το πρωί δεν ήθελα καν να μείνω μόνη με τον Άγγελο...
Σταύρος:"ξέρω γω... πήγα στο γραφείο και εκείνος έλειπε... είπε πως θα ερχόταν εδώ.. τελείωσα όσο πιο γρήγορα γινόταν για να έρθω... Αλλά από ότι βλέπω.... Δεν είχατε πρόβλημα.." από την φάτσα του καταλαβαίνω πως είναι εκνευρισμένος και δεν τον αδικώ... ξέρω πολύ καλά πως τόσο καιρό αυτός ήταν καλός μαζί μου...Αλλά αυτή η πουτανα η καρδιά επέλεξε...
Δεν προλαβαίνω να απαντήσω... το δυνατό του χέρι τυλίγεται στη μέση μου και κάνει την εμφάνισή του στη κουζίνα...
Άγγελος:"μπα ... νωρίς νωρίς βλέπω..." τον ακούω να λέει... χαϊδεύει το πωπο μου και κατευθύνεται στο ψυγείο...
Σταύρος:"Ναι... σκέφτηκα.. απλά ήθελα..." μασαει τα λόγια του και ο Άγγελος ξέρω πως το διασκεδάζει...
Άγγελος:"πως την σκότωσα?? Την εδειρα ?? Τη βίασα??" Λέει με γυρισμένη τη πλάτη...
"Μην ανησυχείς.... Όπως βλέπεις.. Είμαστε μια χαρά.."λέει πλέον με διαφορετικό τόνο... Αυτό το "ειμαστε"σταζει κτητικοτητα.... στάζει νεύρο...
Σταύρος:"μάλιστα... μιας και έχασα το ραντεβού που μου έκλεισες λοιπόν... Δεν θα σε πείραζε να την δανειστώ για λίγο έτσι??"
Όχι όχι...λάθος... Αυτό ήταν λάθος.... Ο Άγγελος μου ρίχνει μια ματιά και αισθάνομαι μέσα του την αδρεναλίνη και τον θυμό να χτυπάνε κόκκινα...
Γυρίζει απότομα....
Του χαμογελάω...
Sky:"ζήλεψα... ζηλευω και θα ζηλεψω κάθε γυναίκα που θα αγγίζεις..." λέω και κολλάω το σώμα μου επάνω του ...
"Και ξέρεις γιατί? Γιατί με κάνεις και νιώθω... Η καρδιά μου πεταριζει κάθε φορά που είσαι δίπλα μου ... το σώμα μου αντιδράει στα αγγίγματα σου ... Ίσως... " λέω και τον ξαναχαιδευω απαλά στο μάγουλο...
"Ίσως είναι έρωτας... Ίσως είναι πάθος.. Δεν ξέρω τι ακριβώς...το μόνο που ξέρω είναι πως θέλω να σε νιώθω με καθε τροπο ...Για μένα... Μόνο για μένα ... Και πίστεψε με ..." λέω και του αφήνω ένα ακόμα φιλι ενώ με κοιτάζει σαστισμένος...
"Πίστεψε με πως αυτά τα χείλη...Σου ανήκουν..Ακόμα και αν με πληγώνεις..αν με πονάς και αν με καταστρέφεις πλέον το ξέρω και δεν φοβάμαι να το παραδεχτώ...σου ανήκω ... Δεν με γεμίζει η τρυφερότητα του αδερφού σου ..Ούτε τα χάδια ούτε τα φιλιά όσο μπορεί να κάνει την καρδιά μου να τρέμει ένα άγγιγμα από σένα.. Μια μάτια... "
Περνάει τα χέρια του στη μέση μου ... με τραβάει επάνω του και με σηκώνει απαλά τοποθετώντας με στο κρεβάτι...
Άγγελος:'κάνεις.. Πότε ξανά...Αλλιώς δεν ξέρω για τι ειμαι ικανός...'' λέει ψιθυριστά ενώ ξαπλώνει επάνω μου ...
Με φιλάει στα χείλη και τα δαγκώνει..βάζει τις γλώσσες ξανά σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι ...
Παράλληλα και χωρίς να καταλάβω το πως με έχει γδυσει και είμαι γυμνή στο έλεος του...
Κατεβαίνει απαλά προς τα κάτω... Αλλά τον σταματάω...
Sky:"μπες μέσα μου ... σε παρακαλώ... Τώρα..Μου έλειψες...σε έχω ανάγκη..."
Στα λόγια μου αντιδράει αμέσως... μένει γυμνός κι εγώ μαγεμένη χαζεύω το υπέροχο αυτό κορμί...
Ξαπλώνει και χώνεται ανάμεσα μου κρατώντας τα χέρια μου απαλά για πρώτη φορά πάνω από το κεφάλι μου ...
Με φιλάει και μου ψιθυρίζει...
Άγγελος:"Δεν θα σε ξαναπονεσω...Πότε.."
Μπαίνει μέσα μου ...αργά... απαλά... τρυφερά... το κορμί μου τον υποδέχεται ζεστά και όλη μου η ύπαρξη τον καλωσορίζει σε ένα καινούριο κόσμο... Ένα κόσμο πλέον δικό μας ...
Δεν αυξάνει καθόλου ταχύτητα ίσα ίσα... χαμηλώνει αρκετά και μπορώ να νιώσω μέσα μου κάθε σπιθαμή του ...
Το μόνο που κάνει είναι να με φιλάει τρυφερά στα χείλη και να κοιτάζει τα μάτια μου ...
Άγγελος:"ότι ακριβώς θέλω.... Αυτό είσαι...." λέει και αφήνω τον εαυτό μου ελεύθερο για να νιώσει πως και για μένα είναι ακριβώς αυτό που θέλω... Έχει αυτό το κάτι αυτός ο άντρας που απλά με μαγνητίζει...με παρασέρνει..με καταστρέφει γλυκά...
Βγαίνει απαλά και με γυρίζει στο πλάι...ξαπλώνει από πίσω μου και περνάει το χέρι του στο πόδι μου ενώ γλύφει το λαιμό μου ... ρουφάει απαλά και σηκώνει το πόδι μου ... βυθίζεται αργά και πάλι μέσα...
Το άλλο χέρι περασμένο κάτω από τη μέση μου με σφίγγει και με κολλάει πιο πολύ επάνω του .. Η αίσθηση της τρυφερότητας αλλά και της προστασίας παράλληλα που αισθάνομαι με ηρεμεί ... με χαλαρώνει και ζω κατι πρωτόγνωρο για μένα...
Και κάτι μέσα μου ,μου λέει πως και για εκείνος είναι το ίδιο...
Άγγελος:"σε θέλω..."μου ψιθυρίζει και σβήνω....
"Σαν απελπισμένος σε ζητούσα ένα μήνα τώρα.... καμία... καμία δεν συγκρίνεται μαζί σου " λέει και ρουφάει το λαιμό μου ...
"Το να σου κάνω έρωτα για μένα απλά... Εσύ είσαι απλά..." τον αισθάνομαι να τσιτωνει ...
"Τόσο γαμημένα απίστευτη..."
Τελειώνω και με μια ώθηση μένει μεσα μου και με πιέζει επάνω του δυνατά....
"Έρωτας είναι μωρό μου ...έρωτας " λεει και με σφίγγει δυνατά...τραβιέται έξω και τελειώνει και εκείνος...
Κανω να γυρίσω αλλά δεν με αφήνει...
"Μείνε εδώ... Έτσι χωμένη... "
Μένω όπως με θέλει και δεν παραπονιέμαι καθόλου.... ίσα ίσα το απολαμβάνω κι όλας...
Άγγελος :"ξέρεις... "λεει και τραβάει κάποια από τα μαλλιά μου τελείως στην άκρη κουρνιαζοντας στο λαιμό μου...
"Στο πρόσωπο σου και σε όλα αυτά που ένιωσα για σένα συνάντησα το παρελθόν μου ... Ένα παρελθόν που με έκανε έτσι σκληρό...Όχι φυσικά ότι μοιάζεις η ότι συγκρίνω κατι απλά ξέρεις τι λένε... αν πληγωθείς... φοβάσαι... κι εγώ φοβήθηκα Ιόλη... φοβήθηκα όλα αυτά που με έκανες να νιώσω... έγινα ένα τέρας.. Ένας μαλακας ... " απλώνω και κρατάω το χέρι του στο δικό μου...
Ιόλη:" το παρελθόν δεν έχει σημασία... ας ζήσουμε το το τώρα... σε παρακαλώ..."
Έτσι γλυκά... Έτσι ήρεμα και για πρώτη φορά κοιμηθήκαμε αγκαλιά.....
.....................
5 ώρες μετά....
Ένα βάρος επάνω μου με κάνει και ξυπνάω.... απλώνω το χέρι μου μόνο και μόνο για να συναντήσει το δικό του ...
Τόσο όμορφος... Τον κοιτάζω και εικόνες από εκείνος να μου φαιρεται άσχημα έρχονται να πνιξουν τη χαρα μου ... ποσο πολύ με έχει πονέσει... Και να που τώρα κοιμάται δίπλα μου ...
Σηκώνομαι σιγά σιγά για να μην τον ξυπνήσω... βάζω μια μπλούζα επάνω μου και ανοίγω σιγάνα τη πόρτα.. βγαίνω στο διάδρομο και το σπίτι είναι πραγματικά ήσυχο...
Κατεβαίνω τη σκάλα αλλά βλεοω στη κουζίνα το Σταύρο... Έχει μπροστά του ένα ποτήρι με νερό και απλά κάθεται... κανονικά έπρεπε να είναι ακόμα στο γραφείο η στην ... γκόμενά που του κανονισε ο Άγγελος...
Sky:" νωρίς γύρισες " λέω και πετάγεται πράγμα που με κάνει να πιστεύω πως ήταν βυθισμένος στις σκέψεις του ...
Γυρίζει... με κοίταει από πάνω μέχρι κάτω...Για κάποιο λόγο κοκκινίζω..Όχι από το βλέμμα του όμως..Αλλά στη σκέψη όλων αυτών που έγιναν πριν ...
Σταύρος:"μια χαρά σε βλέπω..." λέει ειρωνικά
Sky:"Γιατί να μην είμαι??" Ρωτάω χωρίς καν να σκεφτώ.... Χωρίς να σκεφτώ πως το πρωί δεν ήθελα καν να μείνω μόνη με τον Άγγελο...
Σταύρος:"ξέρω γω... πήγα στο γραφείο και εκείνος έλειπε... είπε πως θα ερχόταν εδώ.. τελείωσα όσο πιο γρήγορα γινόταν για να έρθω... Αλλά από ότι βλέπω.... Δεν είχατε πρόβλημα.." από την φάτσα του καταλαβαίνω πως είναι εκνευρισμένος και δεν τον αδικώ... ξέρω πολύ καλά πως τόσο καιρό αυτός ήταν καλός μαζί μου...Αλλά αυτή η πουτανα η καρδιά επέλεξε...
Δεν προλαβαίνω να απαντήσω... το δυνατό του χέρι τυλίγεται στη μέση μου και κάνει την εμφάνισή του στη κουζίνα...
Άγγελος:"μπα ... νωρίς νωρίς βλέπω..." τον ακούω να λέει... χαϊδεύει το πωπο μου και κατευθύνεται στο ψυγείο...
Σταύρος:"Ναι... σκέφτηκα.. απλά ήθελα..." μασαει τα λόγια του και ο Άγγελος ξέρω πως το διασκεδάζει...
Άγγελος:"πως την σκότωσα?? Την εδειρα ?? Τη βίασα??" Λέει με γυρισμένη τη πλάτη...
"Μην ανησυχείς.... Όπως βλέπεις.. Είμαστε μια χαρά.."λέει πλέον με διαφορετικό τόνο... Αυτό το "ειμαστε"σταζει κτητικοτητα.... στάζει νεύρο...
Σταύρος:"μάλιστα... μιας και έχασα το ραντεβού που μου έκλεισες λοιπόν... Δεν θα σε πείραζε να την δανειστώ για λίγο έτσι??"
Όχι όχι...λάθος... Αυτό ήταν λάθος.... Ο Άγγελος μου ρίχνει μια ματιά και αισθάνομαι μέσα του την αδρεναλίνη και τον θυμό να χτυπάνε κόκκινα...
Γυρίζει απότομα....
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου