Deadly sins 8ο κεφάλαιο
Ακόμα μια νύχτα... Ακόμα μια νύχτα που κοιμάμαι κάτω... 10 μέρες η ίδια κατάσταση ... γυρίζει ντιρλα σπίτι και φέρνει μαζί και αλλη πουτανα κάθε φορά...
Πλέον δεν τον βλεπω καθόλου.. Κάθε φορά που ακούω τα κλειδιά τρέχω σφεντόνα επάνω και κλεινομαι στο δωμάτιο... περιμένω να μπούνε μέσα και απλά κατεβαίνω κάτω... το πρωί προσπαθώ να ξυπνάω νωρίς για να μην βρεθούμε και πάω πάλι επάνω...
Ίδια ρουτίνα... λίγες μέρες Ακόμα υπομονή... Ο Σταύρος θα έρθει..θα σταματήσω να είμαι μόνη...
Η πόρτα ανοίγει απότομα και βγαίνουν μαζί έξω... φτου σου ρε πουστη ... κουλουριαζομαι όσο μπορώ και κάνω ησυχία...Τους ακούω να γελάνε και να πηγαίνουν στη κουζίνα...
Άγγελος:"λοιπόν εσύ μου αρέσεις.."
....:"αλήθεια??"
Άγγελος:'' ωωω ναι .. Ίσως σε κρατήσω..."
....:"αν το θέλεις τους αύριο ξέρεις που θα με βρεις..."
Άγγελος:"πες το κι έγινε..."
Σοκαρισμένη... δεύτερη φορά?? Με την ίδια?? Μα .. μα γιατί?? Τι το τόσο διαφορετικό έχει πια ?? Πνιγώ εναν αναστεναγμο αλλά ειμαι σίγουρη πως με άκουσε...
Την αρπαζει και την φιλάει...
Άγγελος:"ΕΊΣΑΙ για ένα ακόμα??"
....:"ΕΔΏ????"
Άγγελος:"Ναι μανάρι μου εδώ... Και θέλω να σε ακούω να παραμιλάς το στο όνομα μου ..."
Λίγα λεπτά μετά κάθομαι ακόμα κουλουριασμενη στο καναπέ... κλαίω βουβά... Την πηδάει λίγα μέτρα μακριά μου κι εκείνη σαν σειρήνα φωνάζει συνέχεια..
30 λεπτά μαρτυρίου... 30 απόγνωσης περάσανε... Η γαμωπορτα ανοίγει και κλείνει...
Άγγελος:"ελπίζω να το απολαύσες οσο κι εγώ.... Και κοίτα να την συνηθίσεις γιατί την γουστάρω αυτή τη γκόμενά..." λέει και ανεβαίνει επάνω..
Σηκώνομαι επάνω... θα τον σκίσω!!! Χωρίς να σκεφτώ ανεβαίνω και μπαίνω μέσα στο δωμάτιο του... εκείνος με κοιτάζει παγωμένος...
Sky:"ΘΈΛΩ ΤΑ ΧΆΠΙΑ ΜΟΥ .!!!"
Άγγελος:"δε νομίζω "
Sky:"ΕΊΠΑ ΘΈΛΩ ΤΑ ΧΆΠΙΑ ΜΟΥ !!!" Μπαίνω μέσα και αρχίζω να ψάχνω σαν τρελή. Εκείνος με αρπαζει από το μπράτσο και με πετάει κάτω...
Άγγελος:"Τράβα φύγε τώρα πριν κάνω κάτι που θα μετανιώσω ..."
Sky:"ΕΊΣΑΙ ένα σίχαμα!!! Γαμημένε!!! " λέω και σηκώνομαι επάνω.. εκείνος πρώτη φορά αντί να με χτυπήσει γελάει...
Άγγελος:"πονάει??" Λέει και δεν καταλαβαίνω...
Ανοίγει το συρτάρι... βγάζει ένα σακουλάκι δεν είναι χάπια όμως ... Είναι πρέζα..το αναγνωρίζω ..
Μου το πετάει στα πόδια... Δεν το αγγίζω..
Άγγελος:"πάρτο!!"
Sky:"ΌΧΙ!!!!"
Άγγελος:'δεν έχω κάτι άλλο .. αν το θέλεις πάρτο αλλιώς φύγε και μην σε ξαναδώ εδώ!! "
Κλωτσαω το σακουλάκι και φεύγω... Όχι άλλη πρέζα..ποτέ ξανά. ..
..............
15 μέρες μετά....
Ξύπνησα τρισχαρουμενη!!!! Τόσο πολύ που κοιμήθηκα στο δωμάτιο μου σήμερα και πηδούσε την άλλη τη γαμιολα 15 μέρες σερί .... το είπε και το έκανε... Την κουβαλάει εδώ μέσα και την ακούω να φωνάζει κάθε βράδυ αλλά σήμερα. .. Σήμερα δεν με νοιάζει τίποτα... κάνω ένα ντουζ και φοράω μια μεγάλη φαρδιά μπλούζα κι ένα σορτς ... κοιτάζω το ρολόι.. 12... χαμογελάω. .
Κατεβαίνω κάτω αλλά βρίσκω μόνο το μαλακά στη κουζίνα....
Δεν του μιλάω... ανοίγω το ντουλάπι βγάζω το καφέ και φτιάχνω στα γρήγορα έναν... με την άκρη του ματιού μου ξέρω πως έχει σκάσει που δεν σχολιάζω κάτι αλλά σε γελάσανε αγοράκι μου ...
Δεν προλαβαίνω να βάλω το καφέ στο τραπεζάκι και ακούω κλειδιά!!! ΉΡΘΕ!!!!!! πετάγομαι επάνω και τρέχω στο Χωλ... Τον βλέπω στη πόρτα και απλά τρέχω και πηδάω επάνω του τυλίγοντας γύρω του τα πόδια μου ... Τον αγκαλιάζω τόσο σφιχτά.... νιώθω τα χέρια του γύρω μου να κλειδώνουν κι ένα... Ένα φιλι στο λαιμό έρχεται να με κάνει ακόμα πιο χαρούμενη ... τόσο γαμημένα τρυφερός...
Σταύρος:' και μένα μου έλειψες μικρή.."λέει και γελάει...
Άγγελος:"επιτέλους... Μου έχει σπάσει τα νεύρα εδώ μέσα... Τώρα κατέβασε την πριν σε πηδήξει... Την έχω σε στέρηση 1 μήνα..." λέει χυδαία ο παπαρας ...
Sky :"ξέρεις σε αυτή τη ζωή δεν είναι όλα ένα πήδημα..." αφήνω απαλά το δηλητήριο και τον αποτελειωνω...
"Ακόμα κι ένα φίλι...Για κάποιους μετράει κι αξίζει...Για κάποιους άλλους πάλι είναι ένα παιχνίδι.."
Τον βλέπω να κοκκινίζει από θυμό...
Σταύρος:"πάλι μαλωνετε?? ΈΝΑ μήνα ζείτε μόνοι και δεν άλλαξε τίποτα βλέπω..."
Sky:"άλλαξε κάτι..."
Σταύρος:"τι ??"
Sky:"θα δεις το βράδυ...." λέω και γελάω... παιχνιδάκια θες ?? Παιχνιδάκια θα έχεις!! ΝΑ δούμε ποιος φωνάζει πιο δυνατά ρε πουστη!!
"Πάω να σου ετοιμάσω ένα ζεστό μπάνιο..." λέω και ανεβαίνω τη σκάλα αφήνοντας πίσω μου μια καταιγίδα πριν ξεσπάσει....
Έχω τον Σταύρο... Επιτέλους!!!! Δεν θα άντεχα μέρα παραπάνω εδω μεσα !!!
Ανεβαίνω επάνω ανοίγω το δωμάτιο του και πηγαίνω στο μπάνιο... γεμίζω την μπανιέρα με αφρόλουτρο κλείνω τη τάπα και ανοίγω το νερό...
Δεν περνάνε δέκα λεπτά... ακούω τη πόρτα του δωματίου και βγαίνω έξω... μόνοι μας ... πλέον μόνοι... ξανατρεχω και σκαρφαλωνω επάνω του ... Δεν ξέρω γιατί.. Ούτε και το πως απλά τον άρπαξα και.. Τον φίλησα... έσπασα τον κανόνα εγώ...έναν κανόνα που δεν ειπώθηκε ποτέ αλλά υπήρχε...
Προς μεγάλη μου έκπληξη όχι μόνο ανταπέδωσε στο φίλι αλλά με πέταξε με δύναμη στο κρεβάτι...
Σταύρος:" γαμωτο σου μου έχεις λείψει τρομερά!!" Βγάζει τα ρούχα μου αλλά και τα δικά του και σε λίγο είμαστε γυμνοί στο κρεβάτι... το φιλι μας υπέροχο... βαθειά μέσα μου το συγκρίνω...το συγκρίνω με του Άγγελου... ομολογώ πως .. Ίσως οι σπίθες δεν υπάρχουν αλλά αισθάνομαι όμορφα...
Φιλάει τον λαιμό μου ... το στήθος μου .. Την κοιλια μου τα πάντα!!! Ένα μήνα έναν κωλομηνα έχω να νιώσω έτσι... ποθητή... ελκυστική... Γυναίκα...
Αφήνω ολο τον εαυτό μου ελεύθερο καθώς τον αισθάνομαι να μπαίνει μέσα μου ... να γεμίζει τα κενά μου...
Δεν κρατιέμαι...Δεν αντέχω και δεν μπορώ..Η κραυγή ξεφεύγει από τα χείλη μου και ταυτόχρονα ακούω τον ήχο της πόρτας του Άγγελου που κλείνει με δύναμη...
ΆΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ ΡΕ !!!!
Ο Σταύρος αυξάνει ταχύτητα... τελειώνω αμέσως... Αλλά αισθάνομαι τον εαυτό μου που ηταν τόσες μέρες καταπιεσμένος να θέλει κι άλλο...εκείνος το ξέρει..με ξέρει..με βλέπει και με νιώθει... γραπωνω τα χέρια μου στη πλάτη του και τον γρατζουναω ...
Μπαίνει μέσα μου πιο γρήγορα ...Μετά αργά... Μετά πάλι γρήγορα... με τρελαίνει...
Τελειώνω ξανά...
Σταύρος:"ρε μωρό.... Είσαι απίστευτη..." λέει και ένα φίλι στα χείλη έρχεται να επισφράγισει και τον τρίτο οργασμο μου ... εκείνος το καταλαβαίνει...
Σταύρος:"τελειώνω.. "λεει και βγαίνει από μέσα μου... λαχανιασμένοι και οι δύο είμαστε ξαπλωμένοι χωρίς να λέμε λέξη... απλώνει το χέρι και με τραβάει...
Σταύρος:"σήμερα θα κοιμηθείς εδώ.." λέει και του χαμογελάω.. Μου έλειψε.μου έλειψε να κοιμόμαστε στο ιδιο κρεβάτι..εκείνη η αίσθηση της τρυφερότητας..το άγγιγμα..
Γνεφω θετικά... χωνομαι και με κλείνει στην αγκαλιά του ... κλείνω τα μάτια μου ...
Μετά από 1 μήνα... μπορώ να πω πως αισθάνομαι τον ύπνο να έρχεται γλυκά..να με ξεκουράζει..αισθάνομαι προστατευμένη... χαρούμενη...
Ένα πράγμα μόνο με πειράζει... εκείνος ...που μια από δω και μια από εκεί καταφέρνει και τρυπώνει στο μυαλό μου ...
Το χαμόγελο μου σβήνει στην σκέψη του... Ο Σταύρος κοιμήθηκε κι όλας... το δάκρυ που κυλάει ελπίζω να είναι και το τελευταίο....
Πλέον δεν τον βλεπω καθόλου.. Κάθε φορά που ακούω τα κλειδιά τρέχω σφεντόνα επάνω και κλεινομαι στο δωμάτιο... περιμένω να μπούνε μέσα και απλά κατεβαίνω κάτω... το πρωί προσπαθώ να ξυπνάω νωρίς για να μην βρεθούμε και πάω πάλι επάνω...
Ίδια ρουτίνα... λίγες μέρες Ακόμα υπομονή... Ο Σταύρος θα έρθει..θα σταματήσω να είμαι μόνη...
Η πόρτα ανοίγει απότομα και βγαίνουν μαζί έξω... φτου σου ρε πουστη ... κουλουριαζομαι όσο μπορώ και κάνω ησυχία...Τους ακούω να γελάνε και να πηγαίνουν στη κουζίνα...
Άγγελος:"λοιπόν εσύ μου αρέσεις.."
....:"αλήθεια??"
Άγγελος:'' ωωω ναι .. Ίσως σε κρατήσω..."
....:"αν το θέλεις τους αύριο ξέρεις που θα με βρεις..."
Άγγελος:"πες το κι έγινε..."
Σοκαρισμένη... δεύτερη φορά?? Με την ίδια?? Μα .. μα γιατί?? Τι το τόσο διαφορετικό έχει πια ?? Πνιγώ εναν αναστεναγμο αλλά ειμαι σίγουρη πως με άκουσε...
Την αρπαζει και την φιλάει...
Άγγελος:"ΕΊΣΑΙ για ένα ακόμα??"
....:"ΕΔΏ????"
Άγγελος:"Ναι μανάρι μου εδώ... Και θέλω να σε ακούω να παραμιλάς το στο όνομα μου ..."
Λίγα λεπτά μετά κάθομαι ακόμα κουλουριασμενη στο καναπέ... κλαίω βουβά... Την πηδάει λίγα μέτρα μακριά μου κι εκείνη σαν σειρήνα φωνάζει συνέχεια..
30 λεπτά μαρτυρίου... 30 απόγνωσης περάσανε... Η γαμωπορτα ανοίγει και κλείνει...
Άγγελος:"ελπίζω να το απολαύσες οσο κι εγώ.... Και κοίτα να την συνηθίσεις γιατί την γουστάρω αυτή τη γκόμενά..." λέει και ανεβαίνει επάνω..
Σηκώνομαι επάνω... θα τον σκίσω!!! Χωρίς να σκεφτώ ανεβαίνω και μπαίνω μέσα στο δωμάτιο του... εκείνος με κοιτάζει παγωμένος...
Sky:"ΘΈΛΩ ΤΑ ΧΆΠΙΑ ΜΟΥ .!!!"
Άγγελος:"δε νομίζω "
Sky:"ΕΊΠΑ ΘΈΛΩ ΤΑ ΧΆΠΙΑ ΜΟΥ !!!" Μπαίνω μέσα και αρχίζω να ψάχνω σαν τρελή. Εκείνος με αρπαζει από το μπράτσο και με πετάει κάτω...
Άγγελος:"Τράβα φύγε τώρα πριν κάνω κάτι που θα μετανιώσω ..."
Sky:"ΕΊΣΑΙ ένα σίχαμα!!! Γαμημένε!!! " λέω και σηκώνομαι επάνω.. εκείνος πρώτη φορά αντί να με χτυπήσει γελάει...
Άγγελος:"πονάει??" Λέει και δεν καταλαβαίνω...
Ανοίγει το συρτάρι... βγάζει ένα σακουλάκι δεν είναι χάπια όμως ... Είναι πρέζα..το αναγνωρίζω ..
Μου το πετάει στα πόδια... Δεν το αγγίζω..
Άγγελος:"πάρτο!!"
Sky:"ΌΧΙ!!!!"
Άγγελος:'δεν έχω κάτι άλλο .. αν το θέλεις πάρτο αλλιώς φύγε και μην σε ξαναδώ εδώ!! "
Κλωτσαω το σακουλάκι και φεύγω... Όχι άλλη πρέζα..ποτέ ξανά. ..
..............
15 μέρες μετά....
Ξύπνησα τρισχαρουμενη!!!! Τόσο πολύ που κοιμήθηκα στο δωμάτιο μου σήμερα και πηδούσε την άλλη τη γαμιολα 15 μέρες σερί .... το είπε και το έκανε... Την κουβαλάει εδώ μέσα και την ακούω να φωνάζει κάθε βράδυ αλλά σήμερα. .. Σήμερα δεν με νοιάζει τίποτα... κάνω ένα ντουζ και φοράω μια μεγάλη φαρδιά μπλούζα κι ένα σορτς ... κοιτάζω το ρολόι.. 12... χαμογελάω. .
Κατεβαίνω κάτω αλλά βρίσκω μόνο το μαλακά στη κουζίνα....
Δεν του μιλάω... ανοίγω το ντουλάπι βγάζω το καφέ και φτιάχνω στα γρήγορα έναν... με την άκρη του ματιού μου ξέρω πως έχει σκάσει που δεν σχολιάζω κάτι αλλά σε γελάσανε αγοράκι μου ...
Δεν προλαβαίνω να βάλω το καφέ στο τραπεζάκι και ακούω κλειδιά!!! ΉΡΘΕ!!!!!! πετάγομαι επάνω και τρέχω στο Χωλ... Τον βλέπω στη πόρτα και απλά τρέχω και πηδάω επάνω του τυλίγοντας γύρω του τα πόδια μου ... Τον αγκαλιάζω τόσο σφιχτά.... νιώθω τα χέρια του γύρω μου να κλειδώνουν κι ένα... Ένα φιλι στο λαιμό έρχεται να με κάνει ακόμα πιο χαρούμενη ... τόσο γαμημένα τρυφερός...
Σταύρος:' και μένα μου έλειψες μικρή.."λέει και γελάει...
Άγγελος:"επιτέλους... Μου έχει σπάσει τα νεύρα εδώ μέσα... Τώρα κατέβασε την πριν σε πηδήξει... Την έχω σε στέρηση 1 μήνα..." λέει χυδαία ο παπαρας ...
Sky :"ξέρεις σε αυτή τη ζωή δεν είναι όλα ένα πήδημα..." αφήνω απαλά το δηλητήριο και τον αποτελειωνω...
"Ακόμα κι ένα φίλι...Για κάποιους μετράει κι αξίζει...Για κάποιους άλλους πάλι είναι ένα παιχνίδι.."
Τον βλέπω να κοκκινίζει από θυμό...
Σταύρος:"πάλι μαλωνετε?? ΈΝΑ μήνα ζείτε μόνοι και δεν άλλαξε τίποτα βλέπω..."
Sky:"άλλαξε κάτι..."
Σταύρος:"τι ??"
Sky:"θα δεις το βράδυ...." λέω και γελάω... παιχνιδάκια θες ?? Παιχνιδάκια θα έχεις!! ΝΑ δούμε ποιος φωνάζει πιο δυνατά ρε πουστη!!
"Πάω να σου ετοιμάσω ένα ζεστό μπάνιο..." λέω και ανεβαίνω τη σκάλα αφήνοντας πίσω μου μια καταιγίδα πριν ξεσπάσει....
Έχω τον Σταύρο... Επιτέλους!!!! Δεν θα άντεχα μέρα παραπάνω εδω μεσα !!!
Ανεβαίνω επάνω ανοίγω το δωμάτιο του και πηγαίνω στο μπάνιο... γεμίζω την μπανιέρα με αφρόλουτρο κλείνω τη τάπα και ανοίγω το νερό...
Δεν περνάνε δέκα λεπτά... ακούω τη πόρτα του δωματίου και βγαίνω έξω... μόνοι μας ... πλέον μόνοι... ξανατρεχω και σκαρφαλωνω επάνω του ... Δεν ξέρω γιατί.. Ούτε και το πως απλά τον άρπαξα και.. Τον φίλησα... έσπασα τον κανόνα εγώ...έναν κανόνα που δεν ειπώθηκε ποτέ αλλά υπήρχε...
Προς μεγάλη μου έκπληξη όχι μόνο ανταπέδωσε στο φίλι αλλά με πέταξε με δύναμη στο κρεβάτι...
Σταύρος:" γαμωτο σου μου έχεις λείψει τρομερά!!" Βγάζει τα ρούχα μου αλλά και τα δικά του και σε λίγο είμαστε γυμνοί στο κρεβάτι... το φιλι μας υπέροχο... βαθειά μέσα μου το συγκρίνω...το συγκρίνω με του Άγγελου... ομολογώ πως .. Ίσως οι σπίθες δεν υπάρχουν αλλά αισθάνομαι όμορφα...
Φιλάει τον λαιμό μου ... το στήθος μου .. Την κοιλια μου τα πάντα!!! Ένα μήνα έναν κωλομηνα έχω να νιώσω έτσι... ποθητή... ελκυστική... Γυναίκα...
Αφήνω ολο τον εαυτό μου ελεύθερο καθώς τον αισθάνομαι να μπαίνει μέσα μου ... να γεμίζει τα κενά μου...
Δεν κρατιέμαι...Δεν αντέχω και δεν μπορώ..Η κραυγή ξεφεύγει από τα χείλη μου και ταυτόχρονα ακούω τον ήχο της πόρτας του Άγγελου που κλείνει με δύναμη...
ΆΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ ΡΕ !!!!
Ο Σταύρος αυξάνει ταχύτητα... τελειώνω αμέσως... Αλλά αισθάνομαι τον εαυτό μου που ηταν τόσες μέρες καταπιεσμένος να θέλει κι άλλο...εκείνος το ξέρει..με ξέρει..με βλέπει και με νιώθει... γραπωνω τα χέρια μου στη πλάτη του και τον γρατζουναω ...
Μπαίνει μέσα μου πιο γρήγορα ...Μετά αργά... Μετά πάλι γρήγορα... με τρελαίνει...
Τελειώνω ξανά...
Σταύρος:"ρε μωρό.... Είσαι απίστευτη..." λέει και ένα φίλι στα χείλη έρχεται να επισφράγισει και τον τρίτο οργασμο μου ... εκείνος το καταλαβαίνει...
Σταύρος:"τελειώνω.. "λεει και βγαίνει από μέσα μου... λαχανιασμένοι και οι δύο είμαστε ξαπλωμένοι χωρίς να λέμε λέξη... απλώνει το χέρι και με τραβάει...
Σταύρος:"σήμερα θα κοιμηθείς εδώ.." λέει και του χαμογελάω.. Μου έλειψε.μου έλειψε να κοιμόμαστε στο ιδιο κρεβάτι..εκείνη η αίσθηση της τρυφερότητας..το άγγιγμα..
Γνεφω θετικά... χωνομαι και με κλείνει στην αγκαλιά του ... κλείνω τα μάτια μου ...
Μετά από 1 μήνα... μπορώ να πω πως αισθάνομαι τον ύπνο να έρχεται γλυκά..να με ξεκουράζει..αισθάνομαι προστατευμένη... χαρούμενη...
Ένα πράγμα μόνο με πειράζει... εκείνος ...που μια από δω και μια από εκεί καταφέρνει και τρυπώνει στο μυαλό μου ...
Το χαμόγελο μου σβήνει στην σκέψη του... Ο Σταύρος κοιμήθηκε κι όλας... το δάκρυ που κυλάει ελπίζω να είναι και το τελευταίο....
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου