Deadly sins 1ο κεφάλαιο

Κεφάλαιο 1

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου πονάω  ... είτε σωματικά είτε ψυχικά...

Κοιτάζω τον εαυτό μου στο καθρέφτη...

Αηδιαζω... μάτια μαύρα... χείλη κατακόκκινα... Δεν έχω επιλογή όμως..το χρειάζομαι..χρειάζομαι εκείνον το γλυκό θάνατο... εκείνο που θα με κάνει να ξεχάσω...

Βάζω τα ρούχα μου ...Ποια ρούχα δηλαδή δύο κουρέλια πεταμένα επάνω μου για να ξεσκίσει το επόμενο γουρούνι που θα με πηδήξει...

Μέχρι και το δωμάτιο που έχω με αυτό το τρόπο το κρατάω πλέον  ..

Έχω σκεφτεί πολλές φορές να βάλω τέλος στην άθλια αυτή ζωή αλλά κάθε φορά..Κάθε γαμημένη φορά τα μάτια του αδελφού μου με κάνουν να Θέλω να παλέψω... έρχονται τα βράδια και μπαίνουν μέσα στα όνειρά μου ... με προστάζουν να αλλάξω..  να γίνω εκείνο το παιδί ξανά... το χαρούμενο...το αθώο...

Αθώο... πλέον η αθωότητα μου πέθανε..Μας άφησε!! Ψοφήσε!!!

Δίνω το κορμί μου στον κάθε λυσσασμενο αγαμητο μαλακά που δεν του κάθεται η γυναίκα του η είναι αρκετά άσχημος για λίγα ψωρολεφτα...

Παίρνω τη τσάντα.. βάζω μέσα το σπρέι πιπεριού..αν είναι να πεθάνω θα το κάνω μόνη μου.. Δεν γουστάρω να με σκοτώσει κανένα από αυτά τα αρχιδια ...

Βάζω και κάτι λίγα λεφτά που έχω κοιτάζω το ρολόι και βγαίνω...

Την νύχτα η πόλη αλλάζει... μεταμορφώνεται... Από το Βαρδάρη ξεκινάω και απλά πάω όπου με αφήσει ο επόμενος πελάτης... Είμαι μόνη..νταβατζήδες και δήθεν γαμιαδες δεν θέλω... Έχω φάει αρκετές φορές ξύλο αλλά δεν με νοιάζει.. το κάνω καθαρά για τη δόση μου ...

Κατεβαίνω τον σκοτεινό δρόμο... Ένα κόκκινο αμάξι με πλησιάζει... μπορώ να διακρίνω τον μαλακά αγαμητο γυαλαμπουκα που δεν θα βρει ποτέ γυναίκα να με κοιτάει και να γλυφεται ...

Το αμάξι σταματάει...πλησιάζω..

.....:"πόσα παίρνεις...?"

Sky :"20 "

.....:"κάνεις τα πάντα??"

Sky:"για τα πάντα 30" λέω και εκείνος ανοίγει τη πόρτα...

Μπαίνω μέσα και ξεκινάει... Μας οδηγεί σε ένα δασάκι... Έχω έρθει εδώ αρκετές φορές δεν θα πω ψέματα...

Σκύβω και του ξεκουμπωνω το φερμουάρ... πραγματικά σιχαίνομαι τον ίδιο μου τον εαυτό...

Παίρνω το μόριο του στο στόμα μου ... εκείνος αναστενάζει... αμφιβάλλω αν έχει πηδήξει και ποτέ έτσι όπως τον κόβω.. ξαφνικά το χέρι του με πιέζει..

....:"όλο μέσα μωρή καριολα !!!"

Λέει και καταλαβαίνω πως απλά είναι ανώμαλος..μαλακας ..σιχαμένος...

.....:"και τώρα στήσου!!ΈΞΩ από το αμάξι!!"

Βγάζει τον αληθινό του εαυτό...

Βγαίνω έξω και με στήνει πάνω στο καπό... βάζει προφυλακτικό και μπαίνει μέσα μου απότομα... τραβάει τα μαλλιά μου και νιώθω το άθλιο κορμί του πάνω μου να με ταρακουνάει πέρα δώθε... Ένα άψυχο σώμα... Ένα σκέτο κουφάρι από κρέας..

Αυτό είμαι... Ένα κουφάρι κρέας...

Δεν αργεί πολύ..τελειώνει... βγάζει ένα 20ρικο και μου το πετάει...

Μαζεύω όπως όπως το εσώρουχο μου και κάνω να μπω στο αμάξι αλλά ο καριολης ξεκινάει και φεύγει...

"ΌΧΙ ΞΑΝΆ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ !!!" Λέω και πέφτω κάτω κλαίγοντας... Η αλήθεια είναι δεν ξέρω γιατί κλαίω... Είναι τόσα πολλά...

Σκουπίζω τα δάκρυα μου ... κοιτάζω το χέρι μου μόνο και μόνο για να δω την  φτηνη μαύρη σκιά απλωμένη...

Ωραία ..αν δεν καθαρίστω δεν θα βρω πελάτη.. Και χωρίς πελάτη τα λεφτά δεν φτάνουν.. Και χωρίς λεφτά δεν θα χαθώ στην κόλαση απόψε...

Σηκώνομαι πάνω.. ευτυχώς ξέρω καλά τι μέρος..Δεν είναι η πρώτη φορά που με αφήνουν ... κατηφοριζω το δρομάκι όπως όπως και σταματάω στο περίπτερο που έχει στη γωνία...

.....:"πάλι εδώ εσύ?? Δρόμο!!!!"

Sky:"άντε γαμησου ρε μαλακά!!! Ένα γαμημένο νερό παίρνω κι αυτό το πληρώνω!!!"

Νευριάζω... Πώς έχω καταντήσει έτσι..??

Περπατάω και αποφασίζω πως αν δεν βρω άλλο πελάτη θα κάτσω να με πηδήξει ξανά... Στην ανάγκη θα παρακαλέσω κι όλας... αρκεί να πάρω τη δόση μου ... έστω ένα χάπι...

Παλιά δεν έπαιρνα τόσο συχνά... Κανένα χάπι που κ που ...έψαξα να βρω δουλειά... Αλλά τίποτα.. Και η πορνεία ήταν η μόνη λύση... Έχω έναν άνθρωπο που μου δίνει..εκείνος με έπεισε να δοκιμάσω πρέζα...βέβαια ξέρω πως αγοράζω οι τρίτο ίσως και τέταρτο χέρι αλλά δεν μπορώ να κάνω και αλλιώς...

Ένα μήνα τώρα νιώθω απλά καλά που το κάνω... τα χάπια είχανε αρχίσει να με κουράζουν...

Ίσως αφού δεν έχω το κουράγιο να σκοτωθώ μόνη μου αυτός να είναι ο μόνος τρόπος..

Περπατάω τόση ώρα αλλά τίποτα ... κανένας... Ο δρόμος με οδηγεί σε εκείνον... Μέσα στα ένα στενό σοκάκι στο κέντρο μια μεγάλη σιδερένια πόρτα στέκεται και με περιμένει...

Χτυπάω αλλά τίποτα ... ανοίγω..μπαίνω μέσα και παγώνω...

Δυο άντρες τον κράτα με δεμένο και φινωμενο... όπλα πάνω Στο κεφάλι του έτοιμα να ρίξουν χωρίς αναστολές...

Ο θόρυβος όμως από την πόρτα τους κάνει και με βλέπουν.. Δεν θα πω ψέματα... Είναι περίπου στην ηλικία μου άντε το πολύ 27 με 28 ... Ο ένας πιο όμορφος από τον άλλο πράγμα κακο ... όμορφος..όπλα  ... ναρκωτικά
.. Πότε δεν έχει καλή κατάληξη...

.....:"ΜΕΊΝΕ ΕΚΕΊ ΠΟΥ ΕΊΣΑΙ!!!"

Μου φωνάζει ο πιο ψηλός και κοκαλωνω στη θέση μου ...

Βγάζει ένα μικρό μαύρο πράγμα από τη τσέπη και το κουμπωνει στο όπλο του...

Τοποθετεί το όπλο ξανά στο κεφάλι του άντρα...με κοιτάζει... γελάει και...Και πατάει την σκανδάλη... το μόνο που ακούστηκε ήταν ο ήχος από το πτώμα του Ανδρέα να πέφτει στο πάτωμα....

Κάνω ένα βήμα και κολλάω επάνω στη πόρτα...

.....:"τι έχουμε εδώ??" Λέει ο άλλος και με πλησιάζουν...

.....:"καμία πουτανα που ήρθε να πάρει τη δόση της ... όμορφη πουτανα μάλιστα... Ίσως..αν πλυθεί και λίγο..."

Γελάνε σαν μαλακές μπροστά στη μούρη μου ..

Κάνω να γυρίσω να ανοίξω την πόρτα αλλά ο ψηλός με σταματάει...

.....:"που νομίζεις ότι μας μικρή??"

Sky:'δεν είδα τίποτα ... απλά φεύγω.."

.....:"Αγγελε σκότωσε την να τελειώνουμε ΓΑΜΩΤΟ σου !!"

.....:"μπααα ίσως την κρατήσω για παιχνίδι... Καλή φαίνεται...Ίσως πηδιέται καλά..."

Αντανακλαστικά τον φτύνω στα μούτρα αλλά μέσα μου τρέμω ολόκληρη...

.....:"τώρα όμως...Δεν γλιτώνεις παλιό πουτανα !!"

Ένας πόνος στο κεφάλι με κάνει και χάνω το φως μου.... Δεν βλέπω... Δεν ακούω...

Κάποιος με σηκώνει... κάπου με πάει..με πετάει...πονάω...