Be aware of κεφάλαιο 13

Don't get to close ... or I will destroy you "

Το κεφάλι μου κοντεύει να σπάσει .. 
Με τα μάτια κλειστά αφουγκράζομαι κάθε ήχο γύρω μου ... πουλιά ακούγονται να κελαηδανε χαρούμενα αλλά το μόνο που θεκω να κάνω είναι να πάρω ένα όπλο και να τα πυροβόλησω...

Καλοσύνη και μαλακιες ... Ολα σε αυτή τη γαμημένη τη ζωή είναι ένα μεγάλο αστείο τελικά ...

Σηκώνομαι νευριασμένη και κλείνω το παράθυρο μαζί και τις κουρτίνες ..  Ακόμα και το φως του ήλιου με ενοχλεί απίστευτα ...

Γυρίζω το βλέμμα μου στο ρολόι και ενώ ξέρω ότι θα αργήσω στο μάθημα δεν με ενδιαφέρει καθόλου . Τελικά η μάνα μου κατάφερε να δημιουργήσει ένα άτομο που αυτή τη στιγμή είναι ο μεγαλύτερος εχθρός μου ...

Και τι κατάλαβα με το είμαι η απλή ντροπαλή και συνεσταλμενη κοπελίτσα ?τίποτα απόλυτος !!! Έπεσα θύμα του μεγαλύτερου μαλακά που υπάρχει στο πλανήτη ενώ έγινα ο περίγελος ολόκληρου του κολεγίου ...

Ευτυχώς δεν χρειάστηκε να τον ξαναδώ ... με μαζεψανε ημιλιποθυμη οι καθηγητές και ήρθα πίσω κατευθείαν . Βέβαια με ρωτήσανε αν θέλω να ασκήσω κάποιου είδους νομική κύρωση εναντίων του αφού πρόκειται για προσβολή ολο αυτο αλλά φυσικά και δεν το έκανα .. Δεν θα ασχοληθώ παραπάνω με αυτό το τέρας ...

Πίστεψα στα λόγια του γαμωτο ... πίστεψα στις στιγμές ... σε εμάς ...

"Δηλαδή μου λες ότι δεν σκέφτηκες ποτέ να πατήσεις πόδι σε όσους σε πληγώνουν?"

"Και γιατί να το κάνω αφού δεν αξίζει ρε Luke ?"

"Γιατί μικρή μου στην πραγματικότητα αξίζει να τολμάς και να φέρνεις αντίρρηση όταν κάτι δεν σου αρέσει .. αξίζει να παλεύεις για τα θέλω σου .."

"Αλλά έμαθα εγώ όμως μεγαλώνοντας"

"Τα έμαθες όλα λάθος ... θα σου δείξω πως είναι η ζωή μικρή και θα δεις .."

Πφφφ .... όντως μου έδειξε πως είναι η ζωή και το έκανε με το χειρότερο τρόπο ... Μια εβδομάδα πέρασε , μου δώσανε άδεια υποτίθεται για να μείνω ήρεμη αλλά σήμερα πρέπει να επιστρέψω .. σιχτίρ ..

Δεν έχω ιδέα για το τι συμβαίνει αλλά είμαι σίγουρη πως θα με περιμένουν όλοι πως και πως ... το καινούριο αξιοθέατο !!

Δεν θα τους κάνω όμως την χάρη .. Η Lilith πέθανε ... μαζί της πέθανε και η καλοσύνη της .. Η αθωότητα της και η ίδια η ψυχή της ...

Ανοίγω την ντουλάπα μου και βγάζω από μέσα το μαύρο μου τζιν .. με ένα ψαλίδι ανοίγω τρύπες στα γόνατα ενώ το αφήνω στην άκρη ...

Κοιτάζω τα ρούχα που πήρα πριν πάω σε εκείνο το γαμημένο ταξίδι ... το λευκό τοπακι από πάνω θα είναι μια χαρά ...

Ντύνομαι και προσπαθώ να μείνω όσο πιο ήρεμη μπορώ ... ξέρω πως δεν θα είναι εύκολο αυτό που θα βρω μπροστά μου αλλά πλέον θα κάνω για πρωτη μου φορά αυτό που μου είπε .. θα βρω τον τσαμπουκά που τόσο απελπισμένα ήθελε να βγάλει από μέσα μου ...

Παίρνω την τσάντα στον ώμο και βγαίνω έξω από το δωμάτιο ενώ στον διάδρομο δεν υπάρχει ψυχή .. βλέπω την ώρα στο χέρι μου ... άργησα .. Πολύ ωραία ...

Πάλι καλά που δεν έχω τηλέφωνο .. το έσπασα και ηρέμησα .. Δεν γουστάρω να μιλήσω με κανένα ..

Κατεβαίνω κάτω και παίρνοντας το δρομάκι προς την είσοδο ακριβώς όπως το περίμενα τα βλέμματα αρχίζουν και πέφτουν επάνω μου ενώ γελάκια ακούγονται δεξιά και αριστερά . Με την ψυχραιμία μου στα ύψη δίχως να δώσω σημασία προχωράω προς την είσοδο όταν μπροστά μου μπαίνει η Gabi κλείνοντας τον δρόμο ...

Λάθος ... μέγα λάθος κοριτσάκι μου ..

"Βρε βρε ... βγήκε επιτέλους το κουταβάκι από την τρύπα του ! Έκλαψες πολύ ?" Ρωτάει ειρωνικά ενώ πίσω της ο Ben γελαει... τριγύρω εκτός από την παρέα τους ψάχνω να δω σίγουρα σε μια γωνιά τον εγκέφαλο τους αλλά δεν είναι πουθενά ...

"Αποβολή 10 ημερών έφαγε το μωρό μου εξαιτίας σου !!" Πετάγεται η πουτανα που εχω μπροστά ..
μωρό της Ε ?...

"Φύγε από μπροστά μου !" Λέω όσο πιο σοβαρά μπορώ αλλά δεν κάνει βήμα
"Δεν άκουσες ?" Ξαναλέω ακόμα πιο δυνατά ενώ αισθάνομαι τον κόσμο να μαζεύεται γύρω μας ... σκηνές από τοτε που με χτύπησε έρχονται στο μυαλό μου ... τριζω τα δόντια μου προσπαθώντας να χαλαρώσω ... δύσκολο ...

"Και ποια νομίζεις πως είσαι για να με διαταζεις?" Λεει αλλά δίχως να περιμένω περισσότερο σφίγγω την γροθιά μου η οποία πέφτει με δύναμη στο πρόσωπο της ...

Τα γέλια σταματάνε και εκείνη σωριάζεται στο πάτωμα ...

"Είμαι ο χειρότερος εφιάλτης σου ... Και αν ξαναβρεθεις στο διάβα μου δεν θα σε σώσει κάποιος " λέω ενώ κάνω μα φύγω αλλά η φωνή της με σταματάει

"Θα μου το πληρώσεις παλιό πουτανα!"

ΩΣ ΕΔΏ !!! Κάποιος πρέπει επιτέλους να της κλείσει αυτό το ρημάδι ...

Ορμάω επάνω της με φορά ενώ είναι η σειρά μου να ρίξω επάνω της όλο μου το μίσος ... γροθιές και σφαλιάρες την κάνουν να τα χάνει ενώ τα μάτια της μισανοιχτα πλέον αδύνατουν να με κοιτάξουν...

"Ήρθε η ώρα να μάθεις τρόπους !" Λέω αλλά πριν προλάβω να την χτυπήσω ξανά κάποιος με αρπαζει από την μέση σηκώνοντας με προς τα πάνω ...

Γυρίζω μόνο και μόνο ο για να αντικρίσω έναν ψηλό μελαχρινό ...
(G-easy) άντρα να με κρατάει από την μέση ... με άφηνει κάτω ενώ με καρφώνει με τα μάτια του ...



Αν και δεν τον έχω ξαναδεί να τριγυρίζει εδώ γύρω κάτι στο τροπο που με κοιτάει με κάνει και τον νιώθω με το μέρος μου ... 

"Ian κοψε και φυγε " λέει ο Ben αλλά η φωνή του είναι τρομαγμένη .. Ποιος διάολος είναι πάλι αυτός γαμωτο ?

"Ωωωω ... φοβάσαι μικρέ Ben ?" Λεει δίχως ίχνος συναισθήματος στην φωνή του

"Ε.. Εγώ ? Ο.. Όχι .. "

"Τότε γιατί τραυλιζεις ρε μαλακά ?"
Στα λόγια του ο Ben ...Ο Ben αρχίζει και τρέχει προς άγνωστη κατεύθυνση ..

"Ian ... βοήθησε με .." ψελιζει η Gabi από το έδαφος ... με μια γρήγορη ματιά προς το μέρος της καταλαβαίνω πως την έχω κάνει πραγματικά χάλια .. Καλά να πάθει ..

" Πολυ ευχαρίστως μωρό μου ... " λεει αλλά τρομάζω στα λόγια του ..
Μωρό μου ?

Εκείνος την πλησιάζει και  απλώνει το χέρι να την σηκώσει, εκείνη το πιάνει αλλά με το άλλο μια δυνατή σφαλιάρα επάνω στο πρόσωπο της την αποτελειώνει... πέφτει προς τα πίσω και το πλήθος που ήταν μαζεμένο έντρομο πλέον φεύγει προς διάφορες κατευθύνσεις ... Δεν καταλαβαίνω τίποτα ...

Αν ο Luke ήταν τόσο καιρό ο φόβος ... μπροστά μου στα μάτια τους μόλις είδα τον διάολο ...

Και ποιος είναι αυτός που δεν έχω ξαναδεί 2 μήνες περίπου εδώ ?

"Όπως κατάλαβες μικρή πλέον μείναμε μόνοι ... Εσύ δεν θα τρέξεις ?" Με ρωτάει Ενώ με πλησιάζει ..

"Θα έπρεπε ?" Του απαντάω και πραγματικά δεν τον φοβάμαι ...

"Δεν ξέρω ..Εσύ Θα μου πεις ..." πλέον εχει φτάσει  αρκετά κοντά ...

"Δεν σε έχω ξαναδεί ..." λέω ενώ η καρδιά αρχίζει να χτυπάει δυνατά

"Ούτε κι εγώ ... βέβαια ήταν και αδύνατο αφού με επέβαλαν 3 μήνες ..."
Μάλιστα ... άρα είναι φοιτητής εδώ .. Γιατί όμως όλοι έκαναν έτσι ?

"Λοιπόν ... χάρηκα τότε και τώρα με συγχωρείς αλλά έχω κι ένα μάθημα .." λέω και κάνω να φύγω αλλά με πιάνει απότομα από το μπράτσο και με γυρίζει προς το μέρος του ...

"Δεν είσαι καν περίεργη να μάθεις τίποτα για μένα ? " με ρωτάει και τραβάω το χέρι μου ...

"Όχι ..!" Λέω κοιτώντας στον στα μάτια ... Δεν έχει καμία σχέση με τον Luke ... Είναι μελαχρινός με μαύρα μαλλιά και μάτια ... αρκετά ψηλός ίσως πιο ψηλός και από τον Luke .. Δεν είναι τόσο γυμνασμένος όσο εκείνος αλλά σου βγάζει ένα αίσθημα πως αν νευριασει καλύτερα να είσαι εκεί ..  ντυμένος στα μαύρα με το δερμάτινο μπουφάν να κοσμεί υπέροχα τους ώμους του θα μπορούσε κανείς να πει πως οπτικά τουλάχιστον  σε τραβάει αρκετά σαν άντρας ... βέβαια εμένα αυτό που μου προκαλεί εντύπωση είναι η φωνή και ο τρόπος που μου μιλάει ... μου βγάζει κάτι ...

"Κρίμα .. Γιατί δεν έχεις επιλογες ..."

Λέει και με αρπαζει ενώ με βάζει εοανω στους ώμους του με προορισμό μια μηχανή πιο πίσω μεγάλου κυβισμού ... Τον χτυπάω στην πλάτη αλλά δείχνει να μην νιώθει τίποτα ..

"Όσο κι να βαράς ... Και μόνο που εδειρες αυτή τη πουτανα σου αξίζουν συγχαρητήρια .. Και μόλις τα κέρδισες μικρή !"λεει και με κατεβάζει ... Τον χαζεύω για λίγο καθώς ένα στραβό χαμόγελο εμφανίζεται στα χείλη του ...

Καταλαβαίνω πως υπάρχει κάτι εδώ και ξαφνικά γεννιέται η περιέργεια μέσα μου να μάθω περισσότερα .. 

"Ελπίζω να με πας κάπου ήσυχα ... " λέω και χαμογελάει .. μου πετάει το κράνος και ανεβαίνει στην μηχανή ... Ο ήχος που κάνει καθώς την βάζει μπρος είναι υπέροχος πραγματικά ..ανεβαίνω επάνω και ξεκινάμε...
Εγώ κι ένας άγνωστος ...

Δεν ξέρω ποιος είναι αλλά σκοπεύω να μάθω σύντομα ...