Be aware of κεφάλαιο 16

"Πρόσεχε γιατί από τα λάθη μπορεί να μαθαίνεις αλλά παράλληλα χάνεις και πολλά ..."

Δεν άντεξα ... προσπάθησα αλλά πρέπει να της εξηγήσω ... Πρέπει να μάθει ότι σε εκείνο το γαμημένο διάλογο δεν μιλούσα για εκείνη γαμωτο ... Μια πλάκα έκανα με τον μαλακά και δες που καταντησα ..

Εκείνη ... εκείνη η πουτανα φταίει για όλα αλλά έχε χάρη που απομακρύνθηκα κατευθείαν εκείνη τη μέρα , κάτσε να πέσει στα χέρια μου και θα μετανιώσει την ώρα και τη στιγμή που γεννήθηκε ...

Κάθομαι εδώ και 5 λεπτά κάτω από το σπίτι της προσπαθώντας να βρω το κουράγιο να ανέβω επάνω ... τι να της πω όταν όλα είναι εναντίων μου ?

Πώς θα με πιστέψει?
Πρέπει να με πιστέψει ρε πουστη ... Εγώ για εκείνη θα αλλάξω τα πάντα .. άλλαξα τα πάντα ... μου την πήραν από δίπλα μου πριν καν την ζήσω όπως θα ήθελα ...

Μια απόφαση είναι ... ανεβαίνω επάνω και χτυπάω...

Η πόρτα ανοίγει ... Ο ΧΡΙΣΤΟΣ!!!!

Lilith pov

Το να τον βλεπω μπροστά μου μετά από εκείνη την μέρα με σπάει ... κομματιάζει την ψυχή μου ... Όλα γυρίζουν στο κεφάλι μου ...

"Τι θες εσύ εδώ ?" Λέω αγριεμένα πριν καν προλάβει να μιλήσει ...

Δεν με κοιτάζει όμως ... Ωωωω
Γαμωτο !!! Ο Ian είναι πίσω με το μποξερακι ... υπέροχα ...

"Βλέπω ... βλεπω τελικά πως δεν άξιζε τίποτα ... " λεει και γελάει ενώ ακούω από πίσω τον Ian να σηκώνεται
"Πώς πίστεψα πως είσαι διαφορετική γαμωτο σου !!! Και ήρθα να απολογηθώ κι όλας ο μαλακας ...
ΝΑ ΠΑΣ ΝΑ ΓΑΜΗΘΕΙΣ...!!! ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΈΧΕΙΣ ΉΔΗ ΚΆΝΕΙ !" λεει αγριεμένος και με σπρώχνει ...

Πριν καν αντιδράσω όμως ο Ian πετάγεται από πίσω μου και τον πιάνει από το λαιμό .

"Μην την ακουμπάς ΓΑΜΩ το σπίτι σου !!" Λεει και βγαίνουν προς το διάδρομο
Ο Luke όμως αντιδράει και πλέον βρίσκονται πεταμενοι στο πάτωμα να δερνουν ο ένας τον άλλο ... Μια δυνατή μπουνιά από τον Luke βρίσκει στα χειλη τον Ian ο οποίος ανταποδίδει σκίζοντας το φρύδι του Luke ...

"Σταμάτηστε γαμωτο !!!" Τσιριζω από πάνω τους ... Παιδιά βγαίνουν στο διάδρομο από τα άλλα δωμάτια και καταφέρνουν με τα χίλια ζόρια να τους χωρίσουν ... μερικοί κρατάνε τον Luke που έχει αίματα παντού στο  φρύδι ενώ το σκουλαρίκι του είναι πεσμένο κάτω και άλλοι τον Ian που στάζει αίμα από τα χείλη ...

Τραγική κατάσταση ... αν με ρωτούσε κάποιος τι κάνω η απάντηση είναι το απόλυτο τίποτα ... Θέλω να ουρλιάξω ..  θέλω να φύγω ... να εξαφανιστώ ...

"Πουτανα!!!" Φώναζει έξαλλος ο Luke

"ΣΚΆΣΕ γαμω τη ζωή μου ! Δεν την Αγγιξα παλιό μαλακά δεν ξέρεις τι λες!!"
του φωνάζει ο Ian αλλά ο Luke κάνει να ορμηξει ξανά χωρίς επιτυχία αφού τον κρατάνε 4 άτομα ...

Πώς γίνεται να μιλάει έτσι πόσο μάλλον να ζητάει και τα ρέστα από πάνω ...

"Φύγε ...."του λέω ενώ προστάζω τον εαυτό μου να μην κλάψει ... Ότι και να κάνω όμως τα δάκρυα τρέχουν ποτάμια όταν γυρίζει να με δει ... Όταν αυτά τα μάτια που λίγο καιρό πριν με κάνανε να πιστέψω στα θαύματα ... τωρα με κοιταζουν με αηδια ...
Όταν το θαύμα έγινε η κόλαση όμως χάθηκε κάθε ελπίδα ... Και μαζί της χάθηκα μια και καλή κι εγώ ...

"Άκουσες τι είπε ..!"λεει ο Ian αλλά ο Luke δεν μπαίνει καν στο κόπο να τον κοιτάξει . Με μία γρήγορη κίνηση ξεφεύγει από αυτούς που τον κρατάνε πλέον πιο χαλαρά και έρχεται προς το μέρος μου πιο χαλαρός ... τοποθετεί στο μάγουλο μου το χέρι του ενώ ο Ian σαν λύκος περιμένει έτοιμος μια ματιά μου μόνο  ... το γεγονός πως με υπερασπίζεται έτσι τον υψώνει μέσα μου ...

"Πες μου ότι δεν σε άγγιξε ..." λέει τόσο χαμηλά που μόνο εγώ τον ακούω ...

Με μάτια δακρυσμένα κοιτάω τα δικά του ...

"Φύγε ... φύγε και μείνε μακριά μου ..δεν σου φτανουν οσα πηρες ?τι άλλο ζητας ?Την ψυχή μου ?πάρτη κι αυτήν ...Η τέλος πάντων ότι έμεινε από όσα άφησες για να λέγεται ψυχη ...πάρτα και  φύγε ..." ψελιζω ενώ γυρίζω και μπαίνω στο δωμάτιο χωρίς να κοιτάξω πίσω μου ...

Δεν μπορεί να μου το κάνει αυτό ...
Δεν έχει δικαιώματα επάνω μου ...
Έπαιξε μαζί μου κι έχασε ...

Ακούω φωνές πίσω μου και γυρίζω για να τους δω να ανταλλάσσουν μεταξύ τους λόγια που δεν καταλαβαίνω ... Δεν ακούω καλά ...

Ο Luke φεύγει και ο Ian σκουπίζοντας τα χείλη του έρχεται προς το δωμάτιο .

"Είσαι καλά ?"Ρωτάει μόνο για να με δει να ξεσπαω σε κλαμματα ... τι να του πω ... Πώς ο άνθρωπος που είμαι ερωτευμένη με τσάκισε ?Με διέλυσε σαν ένα πύργο από τραπουλόχαρτα ?

"Ζήλεψε ... Τον ξέρω καλά ..Μην δίνεις σημασία στα λόγια του .. "λεει για να με παρηγορήσει αλλά εγώ πονάω ..  πέφτω στην αγκαλιά του και απλά αφήνομαι ...

"Άκουσες πως με είπε ?" Λέω μέσα στους λυγμούς μου ...

"Άκουσα αλλά ειλικρινά τον ξέρω από μωρό ... Ίσως δεν είναι ο κατάλληλος για να τον κρίνω πλέον αλλά ίσως ... Ίσως αν τον ακούσεις .." λέει και φεύγω από την αγκαλιά του .. σηκώνομαι πάνω νευριασμένη

"Πας καλά ?Με έκανε ξευτίλα σου λέω !!! Ούτε να τον βλέπω δεν θέλω .."
Πηγαινοέρχονται μέσα στο δωμάτιο σαν τρελή ...

"Εσύ ξέρεις μικρή ... Εγώ θα είμαι εδώ .. Και τώρα έλα να ξαπλώσουμε μην ξεχνάς έχουμε έξοδο μετά "

"Πρέπει να σου φερω λίγο πάγο ... δες πως έγινες ... συγνωμη δεν ήθελα να σε μπλέξω . ."

"Μπλεγμένος ήμουν ούτος ή άλλος ... Και τώρα δεν θέλω τίποτα εκτός από το να ηρεμήσεις καλά ?"

Ξαπλώνει στο κρεβάτι και προσπαθώ να χαλαρώσω ενώ πάω και κάθομαι δίπλα του ...

Δεν ξέρω τι είναι αυτό που εχω μαζί του ακριβώς αλλά αυτός ο άνθρωπος με κάνει και αισθάνομαι καλά ... ασφαλής ... σε καμία περίπτωση δεν περίμενα μετά από όλα που έγιναν μεταξύ τους που σίγουρα είναι κι άλλα πολλά που δεν ξέρω ο Ian να τον υπερασπιστεί ...

Απλώνει το χέρι του στα μαλλιά μου και τα χαϊδεύει ...

"Φτάνει ... " λεει μόνο και ξαπλώνω δίπλα του έτσι απλά ... κάνω ότι ακριβώς νιώθω ... τύλιγω γύρω του το χέρι μου ενώ ακουμπάω το κεφάλι μου πάνω στο στήθος του ... τσιτωνει όταν ερχόμαστε σε επαφή ... σφίγγει τα χείλη και ξέρω πως ίσως αισθάνεται άβολα αλλά ο λόγος είναι άγνωστος ... Είναι η δεύτερη φορά που μου περνάει αυτό το συναισθημα...

Απλώνω το χέρι επάνω στα ματωμένα του χείλη αλλά τραβιέται ...

"Δεν σου αρέσει να σε αγγίζουν ?"Ρωτάω ακριβώς αυτό που σκέφτομαι και γυρίζει προς εμένα ... με τα δάχτυλα του αγγίζει την μύτη μου ελαφρά ...

".... Δεν θέλω να με αγγίζεις μικρή γιατί ξέρω οτι θα μου αρέσει ... Όπως γνωρίζω καλά  και ότι δεν πρέπει ..."
Τα λόγια του αινιγματικά με κάνουν να απορώ...

"Τόσο κακό είναι ένα άγγιγμα δηλαδή ?"

"Αν μου αρέσει ... το ιδιο σου το άγγιγμα θα σε καταστρέψει ... θα γίνει ένας βυθός που θα βουλιάζεις κι εγώ δεν θα μπορώ να σε σωσω... Δεν κάνω για σένα μικρή ... καταστρέφω ότι αγγίζω και με αγγίζει ... χαλάω κάθε τι όμορφο που έρχομαι σε επαφή ... Είμαι σκαρτος πως να στο πω ... Δεν αξίζω "

Οι λέξεις που χρησιμοποιεί για τον εαυτό του είναι απίστευτες ... εκείνος πιστεύει πως θα με καταστρέψει κι εγώ μαζί του νιώθω ζωντανή ...

Θέλει να με απωθήσει και όμως πριν λίγα λεπτά στάθηκε μπροστά για πάρτι μου... έμεινε πλάι μου ... Χωρίς καν να με ξέρει πάνω από δύο μέρες ...

Δεν του λέω κατι... χαζεύω αυτό το γλυκόπικρο χαμόγελο που έχει στα χείλη και απλώνω τα χέρια μου στο πρόσωπο του ... με προκαλεί να τον αγγίξω κι ας μην το καταλαβαίνει ...

Τα δάχτυλα μου χαϊδεύουν τα χείλη του ενώ εκείνος κλείνει τα μάτια του σιγάνα... το κορμί του χαλαρώνει και ανατριχίλα απλώνεται παντού ...

Βάζω πάλι το κεφάλι μου στο στήθος του ακολουθώντας το παράδειγμα του και κλείνω τα μάτια κι εγώ με την σειρά μου ...

Πώς γίνεται όμως και το κεφάλι μου βομβαρδίζεται από δύο γκριζοπρασινες μπάλες φωτιάς  ενώ ξαπλώνω πάνω σε μια μαύρη οαση όπως τα μάτια του Ian ?

Η απάντηση για μένα είναι ξεκάθαρη αλλά αυτός ο άντρας που ξαπλώνει στο κρεβάτι μου αξίζει χίλιες φορές να χαθώ μέσα στη δική του κόλαση  παρά να καω  ξανα στην φωτιά του Luke ...

Χωρίς να πουμε τίποτα απλά μας παίρνει ο ύπνος  παρασύροντας μας σε όνειρα  απαλά ...όμορφα ... ήρεμα και από όλα αληθινά ...