Be aware of κεφάλαιο 7

"Ακομα και αν τα μάτια σου μου λένε την αλήθεια ... τα χειλη σου με προδίδουν "

Η ώρα είναι ήδη 6 παρά τέταρτο και πρέπει να ετοιμαστώ για να πάω στην βιβλιοθήκη . Ξέρω ότι δεν είναι και ότι καλύτερο να κυκλοφορώ μόνη μου και ειδικά στις 10 που θα κλείσει αλλά δεν έχω άλλη επιλογή αυτή είναι η δουλειά μου . Πρέπει να πάω .

Βάζω τα κλασικά μου ρούχα και μαζεύω έναν ψηλό κότσο τα μαλλιά μου . Λίγη ενυδατική και πιστεύω είναι έτοιμη.

Το βλέμμα μου πέφτει για λίγο στον ουρανό. Σήμερα είναι τόσο καθαρός ... Σαν να ξέσπασε χθες όλα του τα νεύρα και σήμερα είναι απλά ήρεμος . Ευτυχώς το πρωί στην σχολή δεν είδα κανένα , το είχα φόβο πως αν τους πετύχω πάλι τα πράγματα δεν θα είναι καθόλου καλά . Και στην τελική δεν καυαλαβαινω καν πιο είναι το πρόβλημα τους

Παίρνω τα πράγματα μου και κατεβαίνω κάτω . Οι κήποι του Πανεπιστημίου ακόμα και τώρα που είναι πλέον απόγευμα είναι γεμάτοι ζωή . Περνάω την τσάντα στον ώμο και βάζω τα γυαλιά μου αφού από την χθεσινή σφαλιάρα έχω πλέον και σημάδι κάτω στο μάτι . . Σιχάθηκα ..

Κοιτάζω γύρω μου καθώς προχωράω αλλά ξαφνικά ακούω ένα κλάμα .. τι διάολο ? Δεν βλεοω κανένα να κλαίει όμως τριγύρω . Προχωράω αλλά το κλάμα δυναμώνει και πλέον η περιέργεια με κάνει να το ακολουθήσω ..

Τα βήματα μου με οδηγούν στην ευθεία της βιβλιοθήκης ο που όσο προχωράω βλεπω και πιο πολύ κόσμο .. καμία 20 άτομα είναι μαζεμένα αλλά δεν βλέπω ΤΙ γίνεται ...

Το κλάμα ξέρω πως ακούγεται από την μέση αυτού του άρρωστου κύκλου . Όλοι γελάνε αλλά η φωνή της κοπέλας που παρακαλάει για έλεος φτάνει στα αυτιά μου .. Χωρίς καν να σκεφτώ σπρώχνω το πλήθος για να δω τι σκατα συμβαίνει .

Κοκαλωνω ... ΕΊΝΑΙ ΑΠΊΣΤΕΥΤΟ!!!

Μια κοπέλα είναι πεσμένη ενώ αυτή η πατσαβούρα που είδα την πρώτη μέρα της τραβάει τα μαλλιά .. το κορίτσι μικρότερο ελαφρος από ότι βλέπω απλά παρακαλάει για να την αφήσει ..
Αισθάνομαι ξαφνικά μια οργή να με κυριεύει και μόνο στην ιδέα του εξευτελισμού που βιωνει αυτό το κορίτσι ενώ  η φωνή μου βγαίνει απο τα χείλη μου χωρίς να σκεφτώ καν τη δική μου σωματική ακεραιότητα

"ΣΤΑΜΑΤΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!" Φωναζω με όλη μου την δύναμη και ξαφνικά όλο το πλήθος γυρίζει προς το μέρος μου .. νιώθω επάνω δεκάδες ζευγάρια μάτια ...

"ΤΙ ΕΊΠΕΣ ?" Ρωτάει η ηλίθια ενώ με πλησιάζει

Ανοίξτε μου ένα τάφο παρακαλώ ...

Όμως το στοματάκι μου ακόμα μια φορά δεν κρατιέται

"Ποια στο διάολο νομίζεις ότι είσαι και απλώνεις τα γαμημένα τα χέρια σου πάνω σε άλλους  ανθρώπους ?" Λέω καθώς πηγαίνω προς το χτυπημένο κορίτσι προσπαθώντας να το σηκώσω από το βρώμικο πάτωμα .

"Ευχαριστώ "μου ψελιζει καθώς την σηκώνω
Ενώ η Gabi με πλησιάζει αρκετά νευριασμένη

"Θα σε γάμησω παλιό πουτανα!"
Λέει και απλά με αρπαζει από τα μαλλιά ενώ όλο το πλήθος αρχίζει και ζητωκραυγαζει ακόμα μια φορά με την μόνη διαφορά πως εγώ είμαι το θύμα εδω πέρα. Τα γυαλιά μου εκτοξεύονται μακριά και Η φίλη της απλά τα πατάει ...  Η κοπέλα που βοήθησα τρέχει να κρυφτεί και μένω μόνη .

Πιάνω τα χέρια της προσπαθώντας να τα απομακρυνω από τα μαλλιά μου και τα καταφέρνω αλλά με μια κλωτσιά  πέφτω κάτω.. . Είναι σίγουρο πλέον πως αυτή η κοπέλα ξέρει καλά πως να χτυπάει. 

"Μπάσταρδο πλάσμα " φωνάζει στα μούτρα μου και πλέον αισθάνομαι τα νύχια της επάνω στο δέρμα του προσώπου μου ακόμα μια φορά

"ΣΤΑΜΑΤΑ ΡΕ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΈΝΗ !" Της φωναζω ενώ αισθάνομαι να ματωνω πραγματικά ..

Τραβάει τα χέρια της και ανεβαίνει από πάνω μου χτυπώντας με αλύπητα πλέον στο πρόσωπο όπως μπορεί.   Αισθάνομαι σφαλιάρες .. μπουνιές.   Γρατζουνιές .. τα πάντα ...
ενώ τα χείλη μου τσουζουν και ειμαι σίγουρη ότι έχουν σκιστει...

Πονάω.   Πονάω εσωτερικά και εξωτερικά . Είναι εκείνη η αίσθηση που σε διακατέχει όταν χωρίς να φταις σε κάτι νιώθεις να σε πληγώνουν και η αδικία σε πνίγει.   Αφήνω ελεύθερα όλα μου τα δάκρυα ..

Ξαφνικά σηκώνεται από πάνω μου ... Κάποιος την σήκωσε .. προσπαθώ να σηκώσω τα μάτια μου αλλά δεν βλέπω καθαρά ..

"Δεν το κάνεις σωστά γαμωτο σου !!" Ακούω μια ανδρική φωνή .. Ο Jason ..

Ξαφνικά ένας πόνος με σφάζει στα δύο και ένα πόδι βρίσκεται κολλημένο στην κοιλιά μου ... με κλώτσησε ο μαλακας ...

Πριν προλάβω να φωνάξω ξανατρωω μια ακόμα   .. πλέον ο πόνος είναι αφόρητος και αισθάνομαι υγρό να κυλάει από τα χείλη μου ...

Δεν μπορώ να μιλήσω

"Έτσι γίνεται σωστά !!" Τον ακούω να λέει και να Γελά ει μαζί με το υπόλοιπο πλήθος ενώ εγώ προσπαθώ απελπισμένα να κρατήσω τις αισθήσεις μου , αρχίσω να σέρνομαι στο χώμα προσπαθώντας να απομακρυνθω όταν με πιάνει από τα μαλλιά και κολλάει το πρόσωπο μου με φορά επάνω στο χώμα ...

Αυτό ήταν για μένα ...Δεν αντέχω ... το φως χάνεται .. Η ανάσα μου σβήνει ...

Luke pov

Προχωράω στον κήπο .. δώσαμε ραντεβού στο πίσω μέρος του Πανεπιστημίου καθώς δεν θα πάμε στα απογευματινά μαθήματα αλλά καθώς στρίβω ακούω φωνές ..τι διάολο ?

Βλέπω στα 100 μέτρα ένα πλήθος μαζεμένο και στο κέντρο να βρίσκεται η Gabi με τον μαλακά τον Jason ... τι διάολο κανανε πάλι ρε πουστη ...

Πλησιάζω και όταν με βλέπει το πλήθος αυτόματα ανοίγει δρόμο να περάσω αλλά αυτό που αντικρύζω μ σπάει .. κομματιάζομαι καθώς η κοπέλα από χθες είναι πεταμενη μέσα στα χώματα με το κεφάλι ... το κορμί της μοιάζει νεκρο και όλοι γελάνε .

Φουντωνω... Αισθάνομαι το κεφάλι μου να παίρνει φωτιά και τις γροθιές μου να σφίγγουν .   ΩΣ ΕΔΏ !!

"ΤΙ ΚΆΝΑΤΕ ΓΑΜΩ ΤΟ ΣΠΊΤΙ ΣΑΣ ?"  Λέω καθώς χωρίς να το καταλαβαίνω μια γροθιά εκτοξεύεται επάνω στον ΚΑΡΙΟΛΗ τον Jason και πέφτει με την μια κάτω ενώ η άλλη η πουτανα δίπλα με κοιτάει τρομοκρατημένη .. Και καλά κάνει !!!

"Luke όχι !!" Λεει αλλά πριν καν συνεχίζει το χέρι μου βρίσκει το μάγουλο της ένω εκείνη βρίσκεται πλέον κάτω .. Δεν μπορω .  Δεν βλέπω καν μπροστά μου .. Την πλησιάζω ενώ σηκώνω ξανά το χέρι μου και την χαστούκιζω ακόμα μια φορά .. κλαίει και δεν την λυπάμαι καθόλου ενώ οι υπόλοιποι με ένα άγριο βλέμμα μου διαλύονται επιτόπου ..

Τρέχω κατευθείαν επάνω της .. πιάνω στα χέρια μου το κορμάκι της και ελέγχω τον σφυγμό της .. αδύναμος ..

ΓΑΜΩ ΤΗ ΖΩΉ ΜΟΥ !!!!

Την σηκώνω αγκαλιά μου και η άλλη από δίπλα μου πιανει το πόδι ... Την κλωτσαω .. σιχαμενη πόρνη . Πέφτει προς τα πίσω

"Αυτό θα μου το πληρώσεις !!" Φώναζει ενώ σκουπίζει το αίμα από τα χείλη της ...

"Ξανακουμπα την και θα δούμε ποιος θα πληρώσει !" Την φτύνω μέσα στα μούτρα ενώ η κοπέλα που κρατάω στην αγκαλιά μου αφήνει μια αναπνοή και γέρνει το κεφάλι της επάνω μου ...

Τα χείλη της ματωμένα .. πρισμενα . 
Το πρόσωπο της γεμάτο γρατζουνιές ..

Την σφίγγω στην αγκαλιά μου και το μόνο που μου έρχεται στο  μύαλο είναι να βρω έναν τρόπο να την συνέφερω .. περπατάω με εκείνη στα χέρια μου ενώ ολόκληρη η σχολή με κοιτάζει σχολιάζοντας .. πραγματικά χεστηκα!!

Να πάνε να γαμηθουνε όλοι τους .. τελείωσε για μένα αυτό το φιάσκο ..

Την κοιτάζω ακόμα μια φορά ... σκέφτομαι τον πόνο που νιώθει και πονάω μαζί της ..

Χωρίς να το καταλάβω τα βήματα μου με οδηγούν στην εστία μου . Την κρατάω επάνω μου και ανεβαίνω ένα ένα τα σκαλοπάτια φτάνοντας στο δωμάτιο μου . Προσπαθώ να ανοίξω και τα καταφέρνω ..

Μπαίνω μέσα και την ξαπλώνω απαλά στο κρεβάτι ..  Κανένα σημείο επάνω της δεν υπάρχει που να μην είναι κόκκινο .. Στα μάτια της ξεραμένα πλέον δάκρυα έχουν αφήσει κι εκείνα σημάδια ..

Δεν το καταλαβαίνω ... Πώς γίνεται ο υπαίτιος για όλα αυτά να είμαι εγώ γαμωτο ?

Ηλίθιε μαλακά !

Χαϊδεύω απαλά τα μάγουλα της ένω εκείνη κουνάει σιγάνα το κεφαλι της χωρίς να ανοίγει τα μάτια ...

"Πονάω...."  την ακούω να ψιθυρίζει ..

Την αφήνω , πηγαίνω στο μπάνιο ενώ γεμίζω μια λεκάνη με χλιαρό νερό και παίρνω μια μπλούζα μου.. αν πάρω πετσέτα ίσως την γρατζουνισει οπότε δεν έχω άλλη επιλογή .. Την σκιζω και την βουτάω στη λεκάνη πλησιάζοντας το κρεβάτι . Αφήνω την λεκάνη στο κομοδίνο και προσπαθώ όσο πιο απαλά μπορώ να την καθαρίσω ενώ και μόνο που εκείνη κάνει εκφράσεις πόνου εμένα μου αρκεί ... ξέρω πως είναι δυνατή .. θα τα καταφέρει

"Έλα κορίτσι μου ... άνοιξε τα μάτια σου σε παρακαλώ " της ψιθυρίζω καθώς περνάω το βρεγμένο πανί επάνω από τα χείλη της .. 

Προς μεγάλη μου έκπληξη προσπαθεί.    Και τα καταφέρνει ...αντικρύζω Αυτό το μαγικό χρώμα των μάτιων της αλλά με το  που με βλέπει τα μάτια της κλείνουν.   

Οι αισθήσεις της χάνονται ξανά ...

Φιλάκια αγάπες :)

Και μην ξεχνάτε !!!

Όχι στη βία !!!!